مکتب رئالیسم

بسم الله الرحمن الرحیم

کورش پُر اِدِعا

کورش هخامنشی از پادشاهانی بوده است که گویا خود را فراتر از انسانهای عادی میدانسته و به نوعی نژاد پرست بوده است .

1 : در تاریخ هرودوت میخوانیم :

کورش از حیث نژاد و اصالت خود را فوق بشر عادی تصور میکرد.

منبع : تاریخ هرودوت ؛ مترجم : هادی هدایتی ؛ جلد اول ؛ صفجه 279 بند 204 .

2 : در کورش نامه گزنفون می بینیم که پادشاه لودیا ( کرزوس ) شکست میخورد و بدست کورش می افتد و کورش را از خانواده خدایان میخواند لیکن کورش هیچ گونه مخالفتی با این سخن نداشته و در پاسخ به این قسمت سخن کرزوس چیزی نمیگوید گویا امری قبول شده و محرض نزد کورش است :

For I thought I was capable of carrying on war against you; but I was no match for you; for you are in the first place a scion of the gods and in the second place the descendant of an unbroken line of kings, and finally you have been practising virtue from your childhood on, while the first of my ancestors to wear a crown, I am told, was at the same time king and freedman.¹ Therefore, as I was thus without knowledge, I have my just deserts.

“But, Cyrus,” said he, “I know myself now. But do you think Apollo's declaration still holds true, that if I know myself I shall be happy? I ask you this for the reason that under the present circumstances it seems to me you can judge best; for you are also in a position to fulfil it.”

منبع :

Xenophon. Xenophon in Seven Volumes, 5 and 6. Walter Miller. Harvard University Press, Cambridge, MA; William Heinemann, Ltd., London. 1914. book 7 , chapter 2 , section 24 & 25 .

3 : در استوانه کورش می بینیم که کورش خود را بهترین فرد برای پادشاهی که خواسته مردوک باشد میداند که مردوک وی را برگزیده است و گویا در هیچ سرزمینی بهتر از وی نبوده که مردوک او را برگزیند :

10. در (برابر) خشم وی (= مردوک) او (= نبونئید Nabūna'id) آنان (= پیکره های خدایان) را به بابل فرا برد. لیک مردوک، [ آن بلند پایه که آهنگ جنگ کرده بود ]، از بهر همه ی باشندگان روی زمین که جای های زندگیشان ویرانه گشته بود،

11. و (از بهر) مردم سرزمین های سومر Šumer و اکد Akkadî که (بسان) [ کالبد ] مردگان (بیجان) گشته بودند، او (= مردوک) از روی اراده و خواست خویش روی به سوی آنان باز گردانید و بر آنان رحمت آورد و آنان را ببخشود.

12. (مردوک) در میان همه ی سرزمین ها، به جستجو و کاوش پرداخت، به جستن شاهی دادگر،[5]↓ آنگونه که خواسته ی وی (= مردوک) باشد، ‌شاهی که (برای در پذیرفتن او) دستان او به دست خویش گرفت.[6]↓

13. او (= مردوک) کورش، پادشاه شهر انشان Anšan را به نام بخواند (برای آشکار کردن دعوت وی) و او را به نام بخواند (از بهر) پادشاهی بر همه ی جهان.

13. او (= مردوک) سرزمین گوتیان Qutî و تمامی سپاهیان مندَ Manda (= مادها)، [7]↓ را به فرمانبرداری از او (= کورش) واداشت.[8]↓ او (مردوک) - (واداشت تا) - مردم، سیاه سران،[9]↓ به دست کورش شکست داده شوند.

منبع : ترجمه استوانه کورش ، دکتر عبدالمجید ارفعی ، بندهای 10 الی 13 .

..........................................................................................................................

نتیجه گیری

کورش خود را بهتر و برتر از مردم عادی میدانسته است . کورش خود را برگزیده مردوک میدانسته که مردوک تمام سرزمین ها را جستجو کرده و کسی را بهتر از او نیافته است ، همچنین وقتی پادشاه لودیا وی را از خانواده خدایان میخواند کورش هیچ گونه مخالفتی با او نداشته و در جواب ، درباره این سخن وی چیزی نمیگوید گویا اینکه کورش از خدایان است امری قبول شده است ، هرودوت نیز مستقیماً نژاد پرستی کورش را بیان میکند .