مکتب رئالیسم

بسم الله الرحمن الرحیم

 

در ادامه بررسی کورش در کورش نامه گزنفون ، میخواهیم نفی یکتاپرستی کورش را در تاریخ گزنفون نشان بدهیم :

[ ترجمه اول انگلیسی است که در قسمت پایانی هر عکس منبع بطور کامل ذکر شده است ، ترجمه دوم و سوم هم ترجمه های فارسی اول و دوم اند که در بخش یکم ، شناسه کتاب ترجمه ها را قرار دادیم ]

1 : در کتاب پنجم می بینیم که گاتادیاس در جلوی کورش سخن از خدایان میزند و گویا کورش و گاتادیاس مشکلی با خدایان ندارند :

ترجمه انگلیسی اول :

 

 

ترجمه انگلیسی دوم :

 

 

 

ترجمه فارسی اول :

ترجمه فارسی دوم :

 

2 : پادشاه لودیا ( کرزوس ) که شکست میخورد و بدست کورش می افتد ، کورش را از خانواده خدایان میخواند لیکن کورش هیچ گونه مخالفتی با این سخن نداشته و در پاسخ به این قسمت سخن کرزوس چیزی نمیگوید:

 

 

 

 

 

 

3 : در بخش پایانی [ هشتم ] کورش نامه گزنفون اعتقاد کورش به خدایان را می بینیم :

البته در این قسمت یک مسئله است و آن این است که آقای خشایار رخسانی [ مترجم ترجمه فارسی اول ] برخلاف ترجمه آقای مشایخی و ترجمه انگلیسی ، واژه های مربوط به خدایان را در این بخش نیاورده است و ما نمیدانیم که این تحریف را آقای رخسانی با قصد خاصی انجام داده اند یا خیر . ترجمه آقای مشایخی ارجحیت به ترجمه آقای رخسانی ندارد اما مسئله ترجمه معتبر انگلیسی است که نشان دهنده اعتقاد کورش به خدایان از دیدگاه گزنفون است و معتبر تر از ترجمه آقای رخسانی است :

 

 

 

 

 

 

 

..........................................................................................................................

 

نتیجه گیری بخش دوم قسمت سی و یکم :

 

یکتاپرستی کورش با استناد به کورش نامه گزنفون رد میشود و هیچ سندی نیست که نشان دهد وی یکتاپرست بوده است و کلاً در این کورش نامه تنها شرک کورش را میتوان دید .

آقای خشایار رخسانی در قسمت آخر ترجمه تحریفی را انجام داده اند و کلمه خدایان را حذف کرده اند .

سخنان رد و بدل شده بین کرزوس و کورش وجود داشته است و هرودوت هم آنرا بیان میکند اما بگونه ای دیگر و متفاوت از گزنفون ، معلوم نیست گزنفون از کجا به این اطلاعات زیاد درباره کورش دست پیدا کرده است بطوریکه بعضاً سخنان او به خانواده خودش را هم نقل کرده و یا در قسمتهای اول کتاب سخنان پدر کورش به وی را آنهم بگونه ای که گویی یا خود آنجا بوده و یا پدر کورش یا کورش اینها را به وی گفته اند بیان کرده است و معلوم نیست این مقدار سخنانی را که بعضاً در خلوت و تنهایی گفته شده اند را از کجا گزنفون بیان کرده است . همچنین هرودوت هم بعضا این چنین سخنانی دارد . منبع برخی گفته های گزنفون همچون برخی نصایح و سخنان پدر کورش به کورش باطل است چون سندیتی ندارند و در هیچ کتاب تاریخ دیگری نقل نشده اند و خود گزنفون هم با زمان کودکی کورش فاصله زیادی داشته است .

 

حال به موارد دیگری از شرک کورش و پدرش در کورش نامه می پردازیم :

1 : در کتاب یک بخش دوم میخوانیم [ این قسمت درباره سخنان پدر کورش با وی است ] :

ترجمه انگلیسی اول :

 

 

 

 

 

ترجمه فوق همان ترجمه اول انگلیسی است منتها اسکن شده صفحه کتاب آن است در حالیکه پیشتر عکس متن نوشته شده آن کتاب را در این پست قرار دادیم ، برای نمونه ترجمه بند فوق را در متن نوشته شده می آوریم تا ببینید کاملا یکسان اند :

به مشخصات پایین متن نوشته شده با مشخصات تصویر صفحه شناسه کتاب نیز توجه کنید ، چنانچه می بینید یکسان اند .

ترجمه انگلیسی دوم :

ترجمه فارسی :

آقای رخسانی تا میتوانسته در ترجمه فارسی خود تحریف کرده و بجای واژه خدایان واژه خدا و در برخی اوقات پروردگار را آورده است و به دو دلیل ترجمه این فرد را در اینجا می آوریم :

نخست آنکه تحریف روشن ایشان را ببینید .

دوم آنکه برای ترجمه متن انگلیسی ، ترجمه آقای رخسانی میتواند کمکتان باشد ، البته بجز ترجمه کلمه gods .

 

2 : در کتاب یک بخش پنجم میخوانیم :

 

 

 

3 : در کتاب یک بخش ششم میخوانیم :

چنانچه می بینید در بند یکم کلمه superme god به معنای خدای بزرگ آمده است که مختص نظامهای چند خدایی است ، ویکی پدیای انگلیسی میگوید :

Supreme god may refer to:

• King of the Gods, the lead god of a polytheistic pantheon
• Supreme god, the god exclusively worshipped by henotheists

منبع :

en.wikipedia.org/wiki/Supreme_god

Henotheism « هنوتئیسم » یعنی پرستش یک خدا در عین پذیرش وجود خدایان دیگر . ویکی پدیای انگلیسی بیان میکند :

Henotheism (from Greek ἑνός θεός (henos theos), meaning 'one god') is the worship of a single god while not denying the existence or possible existence of other deities.[1][2] Friedrich Schelling (1775–1854) coined the word, and Friedrich Welcker (1784–1868) used it to depict primitive monotheism among ancient Greeks.[3]

Max Müller (1823–1900), a German philologist and orientalist, brought the term into wider usage in his scholarship on the Indian religions,[4][5] particularly Hinduism whose scriptures mention and praise numerous deities as if they are one ultimate unitary divine essence.[2] Müller made the term central to his criticism of Western theological and religious exceptionalism (relative to Eastern religions), focusing on a cultural dogma which held "monotheism" to be both fundamentally well-defined and inherently superior to differing conceptions of God.

1 : Monotheism and Polytheism, Encyclopædia Britannica (2014)

2 : Charles Taliaferro; Victoria S. Harrison; Stewart Goetz (2012). The Routledge Companion to Theism. Routledge. pp. 78–79. ISBN 978-1-136-33823-6.

3 : Robert Karl Gnuse (1997). No Other Gods: Emergent Monotheism in Israel. Bloomsbury Academic. pp. 132–133 with footnote 6. ISBN 978-1-85075-657-6.

4 : Müller, Max. (1878) Lectures on the Origin and Growth of Religion: As Illustrated by the Religions of India. London:Longmans, Green and Co.

5 : Ilai Alon; Ithamar Gruenwald; Itamar Singer (1994). Concepts of the Other in Near Eastern Religions. BRILL Academic. pp. 370–371. ISBN 978-9004102200.

منبع :

en.wikipedia.org/wiki/Henotheism

چنانچه می بینید هنتوئیسم نمیتواند ربطی به سوپرمی گاد در کورش نامه داشته باشد چرا که تنها توسط چند نفر و بدون اجماع پژوهشگران بر آن آنهم در قرون 17 و 18 میلادی مطرح شده است و هیچ پژوهشگر معتبری هنتوئیسم را برای ایرانیان باستان تأیید نکرده است ، اگرچه هنتوئیسم نیز مؤید یکتاپرستی نیست و به پانتئون بیشتر شباهت دارد . در نتیجه میرسیم به تعریف اول ویکی پدیا از superme god که این بود :

King of the Gods, the lead god of a polytheistic pantheon

بنابراین superme god عبارتی مختص نظامهای چند خدایی است .

 

 

 

 

 

 

 

 

 

4 : در کتاب دو بخش یکم میخوانیم :

 

 

 

5 : در کتاب دو بخش سوم میخوانیم :

 

 

 

در کتاب دوم بخش چهارم میخوانیم:

جدای از ترجمه فارسی که جعل و تحریف در آن موج میزند، در دو ترجمه انگلیسی ما واژه god را مشاهده میکنیم، در جای جای کوروش نامه که کورش خدایان را صدا زد یقینا این یک واژه بنیه مخالفت با کل کوروش نامه را نداشته و ندارد اما برای اینکه متوجه شویم منظور گزنفون چه بوده است باید به متن انگلیسی نظری دقیقتر بیافکنیم.

در متن انگلیسی اول ابتدا سخن از [homage to (ادای احترام)] برای [Sovereign Zeus (لفظ Sovereign یعنی گوینده زئوس را دارای بالاترین مقام و قدرت در یک سلطنت معرفی کرده است، Sovereign مترادف king است) ] آمده است و سپس سخن از [please God (شکر خدا کردن)] اما در متن انگلیسی دوم ابتدا سخن از [worship to (پرستش یا تعظیم)] برای [Zeus the King] آمده و سپس [if God so will (اگر خدا بخواهد)].

گفته های فوق در حقیقت نمایانگر نام همان superme god است که در بند دیگری از کوروش نامه آمده است؛ در آنجا ما باور به یک نظام پانتئون چند خدایی را می بینیم که به یقین در این نظام ها یک خدا پادشاه خدایان دیگر است و در این بند نام این خدا را کوروش بر زبان می آورد که کسی نیست جز زئوس. بنابراین مراد از god که در جمله بعدی بیان میشود نه خداوند که زئوس است آنچنان که خود کوروش زئوس را پرستش و به وی ادای احترام میکند. گزنفون در اینجا نظام چند خدایی کوروش را با سرور خدایان بودن زئوس بیان میکند.

6 : در کتاب سه بخش یکم میخوانیم :

همچنین در بند چهلم می بینیم که در جلوی کورش به خداوندان سوگند خورده میشود و کورش هیچ مشکلی با آن ندارد :

 

 

 

 

 

7 : در کتاب سه بخش سوم میخوانیم :

 

 

 

 

 

 

 

 

 

8 : در کتاب چهار بخش یکم میخوانیم :

 

 

 

در ترجمه انگلیسی دوم بند 24 وجود نداشت ولی کلمه gods را در بند بیست و سوم میتوانیم ببینیم که نشان دادیم . در ترجمه انگلیسی اول و در بند بیست و سوم آمده است :

 

 

 

 

9 : در کتاب چهار بخش دوم میخوانیم :

 

 

 

 

 

 

10 : در کتاب چهار بخش پنجم میخوانیم [+ کتاب هشت بخش سوم].

 

11 : در کتاب چهار بخش ششم میخوانیم :

 

 

...............................................................................

چنانچه مشهود و مبرهن است کورش فردی کاملاً مشرک و پیرو یک نظام چند خدایی در کورش نامه است و حال این مهم بیان میشود که وقتی باستان ستایان بی مطالعه آمده و میگویند سخنان کورش با سند و سپس به قسمت کوچکی از این کورش نامه ارجاع میدهند ، باید گفت که آنقدر که در شرک کورش در کورش نامه هست یک دهمش هم درباره سخنان خوبی که به کورش ربط میدهند نیست و این تعصب بی حد آنان است که باعث میشود تا شرک کورش را قبول نکنند که در تمام کورش نامه رد پایش است اما آمده و یک تکه کوچکش را علم کنند و بگویند سخنان کورش !!! پرواضح است که این کار باستان ستایان کاملاً بی اعتبار و پوچ است .