نقدی مبنایی بر لایحه عفاف و حجاب
بسم الله الرحمن الرحیم
پیشتر طی پستی نقدهایی را بر لابحه عفاف و حجاب بیان داشته بودم (بنگرید به اینجا) که بنظر میرسد ایراداتی که داشتم در اصلاحیه این لایحه تا حدی (اما نه مکفی و رافع کامل نقدها) اصلاح شده است (بنگرید به صفحات 34 و 35 در اینجا). شورای نگهبان نیز در آخرین نظر خود به تاریخ دوم دی ماه 1402 نقدهای ریز [از لحاظ نقطه گذاری] و درشت [از لحاظ ابهامات و مغایرت] را بر این لایحه وارد ساخته است (بنگرید به اینجا)؛ اما در این پست میخواهم نقدی مبنایی را بر این لایحه وارد ساخته و سیاست کلی جمهوری اسلامی را فاقد وجاهت منطقی لازم در اینجا نشان بدهم.
بعنوان مقدمه باید عرض کنم که ج اسلامی هرچقدر در سیاست خارجی مؤفق بوده بنظرم در سیاست داخلی به سبب تشدد آراء و عدم قرائت دینی واحد میان فقها و مسئولینش در عین اصرار بر دینی عمل کردن، بشدت بد عمل کرده است و این امر میتواند زمینه ساز هزینه های زیادی را (مشابه وقایع سال 1401) برای نظام فراهم سازد و در نتیجه به سراشیبی بیافتد که پهلوی دوم بواسطه گسست حکومت با اکثریت مردم افتاد تا جایی که سخنان ترحم برانگیز محمد رضا شاه در تلویزیون ملی و حتی بازداشت خدمتگذار دیرینش امیر عباس هویدا هم مردم را آرام نکرد. از طرفی روحانیونی که براندازان حکومت دیده میشدند، هم بخاطر عِرق دینی مردم و هم بدلیل تنفر از حکومت بر محبوبیتشان روز به روز افزوده میشد. بر خلاف زمان حال که تقریباً هر ناکارآمدی ریز و درشتی در حکومت به پای روحانیت نوشته میشود و شاید بهمین دلیل بود که امام خمینی هم حداقل در ابتدای انقلاب مؤافق حضور روحانیون در مناصب اجرایی نبود و بعداً هم بواسطه وقایع حول بنی صدر بطور موقت البته با مدت زمانی نامعلوم آنرا قبول کرد.
چندی پیش طرز رفتار یک فرد روحانی در درمانگاه قرآن و عترت شهرستان قم سبب جنجالی بزرگ در فضای مجازی و تا حدی واقعی کشور شد. کلیت جریان این بود که روحانی روی به تصویر برداری از زنی آورده که کشف حجاب کرده است. گرچه به سبب اینکه در بغل آن زن بچه بوده و نیز اینکه شال داشته نمیتوان گفت کشف حجابش کلی و مطلق بوده [شاید ناشی از سهل انگاری] اما هسته این ماجرا (تصویر برداری یک روحانی از فردی فاقد حجاب سر و درگیری و امتناع وی از رفع کردن اتهام تصویر برداری از خود) سبب ظهور دو قطبی بدی در کشور شد.
برخی آمدند و تصویر برداری آن روحانی را زیر سؤال بردند (بنگرید به اینجا) برخی اما آمده و تصویر برداری را توجیه کردند (بنگرید به اینجا) و از طرفی دیگر مسئولین قضایی در عین توجیه برخی مبنی بر عدم ایراد داشتن تصویر برداری از محیط های عمومی روی به دستگیری افرادی آورده که فیلم این واقعه را منتشر ساخته بودند (بنگرید به اینجا).
بر این اساس بنظر میرسد تصویر برداری از محیط های عمومی به خودی خود جرم نیست مگر اینکه از فعلی مثلا قانونی (اقدام آن روحانی) انجام شود که منجر به تفرقه خواهد شد!! مشابه آنچکه قانونگذار در لایحه عفاف و حجاب بدنبال آن است تا تصویر برداری از مأمورین انتظامی را ممنوع کند (بنگرید به اینجا). بعبارتی بنظر میرسد خود قانونگذار به مایه تفرقه و مسبب ایجاد درگیری و دو قطبی بودن قانونی که وضع کرده واقف است فلذا بهمین ترتیب سعی کرده تا حد امکان از نشر اعمال مثلاً قانونی ضابطین قضایی خود جلوگیری کند [فی المثل هیچ گاه اگر فیلم یک پلیس حین نوشتن جریمه رانندگی یا دستگیری سارقین و... منتشر شود کسی آنرا دارای اشکال یا حساسیت زا نمیداند بلکه خود نیروی انتظامی گاهی به انتشار آنها مبادرت میورزد].
از مقوله تصویر برداری از ضابط یا در مکانی عمومی که بگذریم اساساً در لایحه عفاف و حجاب تصویر برداری از فردی که کشف حجاب کرده است محور جریمه میباشد و این جریمه توسط ضابط عام قضایی یعنی مأمور نیروی انتظامی اعمال میشود (بنگرید به اینجا) و وزیر وقت کشور دولت رئیسی هم بر این مقوله صحه میگذارد (بنگرید به اینجا) و از طرفی آنچنان که در ماده 62 لایحه عفاف و حجاب (بر اساس اصلاحیه آن در ششم آذرماه 1402 [آخرین اصلاحیه آن هنوز در وبسایت شورای نگهبان بارگذاری نشده است، این آخرین مورد اصلاحیه ای بود که بدان توانستم دسترسی پیدا کنم]) میخوانیم تصویر کشف حجاب کرده فرد میتواند با واسطه به دست ضابط قضایی رسانیده و طبیعتاً جریمه در نهایت توسط ضابط اعمال شود:
ماده 62- کلیه دستگاههای اجرائی موضوع ماده (3) این قانون و اشخاص حقوقی و حقیقی متولی ارائه خدمات به مردم از قبیل بانکهای غیر دولتی یا شرکتهای حمل و نقل مسافر یا فروشگاهها و صاحبان حرف و مشاغل و مسئولین محوطه شهرکها یا مجتمع ها موظفند تصاویر دوربین های خود را جهت شناسایی اشخاص ناقض این قانون در اختیار فرماندهی انتظامی جمهوری اسلامی ایران (فراجا) قرار دهند. در صورت امتناع از اجرای این حکم یا حذف داده های مذکور، کارکنان مسؤول مربوط به شش ماه تا دو سال انفصال از خدمات دولتی و عمومی و صاحبان مشاغل و حرف و کسب و کارها به جزای نقدی درجه یک یا معادل یک تا سه ماه سود ناشی از درآمد سالانه شغل و سایر افرادی به جزای نقدی درجه چهار محکوم میگردند.
تبصره 1- دستگاهها و اشخاص مشمول این ماده مجاز به حذف تصاویر دوربین های در اختیار نیستند.
بر این اساس مشخصاً افراد بسیجی و یا استخدام ستار احیاء امر به معروف و نهی از منکر که همین الآن هم در کسوت آمران به معروف در ایستگاه های مترو یا... کلان شهرهایی همچون تهران و اصفهان فعالیت میکنند میتوانند بعنوان ضابط خاص یا بسیجی آتش به اختیار یا... تصویر برداری کرده و سند یا اسناد را در اختیار مرجع انتظامی قرار دهند تا جریمه اعمال شود. حال فکر کنم متوجه شده باشید رفتار آن روحانی (اگر بگوییم تصویر برداری کرده است) در حقیقت نمود عینی لایحه عفاف و حجاب بود که توسط آتش به اختیاران افراطی بناست اجرا شود.
من به شخصه انتظار این چنین درگیری هایی را البته داشتم (گرچه برای این مورد خاص عنوان شده آن خانم و روحانی ظاهراً با یکدیگر مصالحه کردند، بنگرید به اینجا) چرا که تشدید این درگیری ها خروجی اصلی و الزامی لایحه عفاف و حجاب است. اما آنچکه تعجب کردم واکنش روحانیون بعضاً طراز اول دینی به این مقوله بود و در این حد انتظار واکنش منفی نداشتم که در اینجا به برخی از آنها اشاره میکنم (برای نمونه بنگرید به اینجا):
آیت‌الله سیدمحمدعلی ایازی، عضو مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم
در ابتدا عرض کنم که روحانیت مستقل و نواندیش بارها مواضع خود را درباره این موضوعات بیان کرده است و لزومی ندارد در هر مسأله‌ای به صورت موضوعی ورود کند. اصل این الزام کردن‌ها و دخالت‌ها موجب یک نوع تنفیر و نفرت‌پراکنی نسبت به اسلام میشود و بارها و بارها از سوی علمای بزرگ، محققین و اساتید تبعات منفی آن بیان شده است. اینکه گفته شود که روحانیت درباره به این مسائل موضع‌گیری نکرده، درست نیست؛ موضع ما درباره این موضوعات مخالفت است؛ چه نسبت به چیزی که به عنوان لایحه حجاب در مجلس تصویب شده و کم و کیف آن خیلی روشن نیست که چه کاری می‌خواهند انجام دهند، و چه درباره این نوع برخوردهای اخیر.
نکته اساسی برای کسانی که دغدغه مسأله حجاب دارند این است که شیوه‌هایی که این‌ها انجام داده‌اند، نتیجه معکوس دارد و حتی برای کسانی که به حجاب رغبت داشته باشند این کارها ایجاد تنفر میکند؛ چه برسد به کسانی که اساساً با فلسفه حجاب آشنایی ندارند. لذا این روش‌ها منجر به حجاب نمیشود مگر اینکه بنای کسانی که داعیه حجاب را دارند، خراب کردن دین باشد و می‌خواهند حجاب، موجب تنفر مردم در جامعه از اسلام باشد. من خبر ندارم که آنها چنین انگیزه‌ای در پشت پرده کارشان دارند ولی بدون شک این روش‌ها و کارها باعث علاقه‌مندی زنان به حجاب نمیشود.
درباره شیوه برخوردی که در قم اتفاق افتاد، این نکته را عرض کنم که عکس، حریم شخصی افراد است. شما اگر به مشاهد مشرفه تشریف ببرید، آنجا نوشته‌اند که عکس گرفتن ممنوع است. چرا؟ به خاطر اینکه امکان دارد کسی در حال عکس گرفتن از خود، از افراد دیگر هم عکس بگیرد و این دخالت کردن در حریم خصوصی دیگران است که ممنوع است. همه می‌گویند که عکس گرفتن، دخالت کردن در حوزه خصوصی افراد است. لذا چنین کاری توسط یک فرد ناآگاه به مسائل دین، ولو اینکه لباس روحانی بر تن داشته باشد، یک امر ناپسند و محکوم است. امروز هیچ عالمی تایید نمیکند که ما برای مقابله با بی‌حجابی، از حوزه خصوصی افراد عکس بگیریم و این کار درستی نیست.
آیت‌الله علی اکبر مسعودی خمینی، عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم
جریانی که برای من نقل کردند، درباره آن آقای محترم که با خانمی محترمه درافتاده، بسیار کار ناراحت کننده و زشتی بود و اسلام هم این چیزها را نمی‌پسندد.
معارف قرآن و اسلام مشخص است و روش، گفتار و کردار ائمه (ع) در دسترس است. من یک بار جایی صحبت کردم که سه کلمه «بنشین»، «بفرما» و «بتمرگ» یک معنا دارد ولی اسلام با بتمرگ و بنشین مخالف است بلکه باید بگوییم: بفرما، بفرمایید.
... من به مردم شریف ایران عرض میکنم: شما به این یک نفر نگاه نکنید، ممکن است کسی عصبانی و ناراحت شده، آن هم چیزی گفته ولی کار بسیار بدی بوده است. عرضم این است که شما مردم، مسلمان هستید، دنبال قرآن هستید، دنبال احیای قرآن هستید، دنبال گفته‌های ائمه(ع) هستید، این آقا کار از دستش دررفته و دیگران هم روی کار بزرگ یا کوچکِ این چنینی، این همه غوغا کردند.
آنها هم البته بی‌ربط انجام میدهند، غوغای آنها هم بی‌ربط است. برای اینکه یک نفر که کاری کرد، نمیشود حمل کرد همه این جور هستند. نه! این‌گونه نیست. علما، بزرگان و مجتهدین ما با مردم بسیار با صلاح و خوبی صحبت میکنند. بله. یک نفر هم اشتباهی کرده ولی دشمنان ما در خارج این را نمی‌گویند، می‌گویند پس معلوم میشود همه اهل علم و آخوندها، این‌گونه‌اند در حالی که این‌گونه نیست. خود مردم درک کردند و درک میکنند که باید راه حسابی را پیش گرفت نه این راه را.
*درست است به بهانه امر به معروف از زنان و دختران عکس و فیلم بگیریم تا با این کار آنها را بترسانیم؟
باید نوامیس مردم را با تمام معنا و خوبی حفظ کنیم نه اینکه نعوذ بالله، نستجیر بالله، با این خراب‌کاری‌ها، حرمت نوامیس مردم را از بین ببریم. تمام این اصول را اسلام و قرآن برای ما گفته و برای ما آشکار کرده است.
... عرض کردم اسلام با بنشین و بتمرگ مخالف است. این که بدتر است؛ وهن کردن یعنی توهین کردن به افراد و اشخاص. این کار زشتی است و اسلام با آن موافق نیست. یک عده جوان این مسائل را می‌گیرند و می‌خواهند عقیده خودشان را بر مردم تحمیل کنند. الحمدلله مردم ایران مسلمان هستند، مردم ایران دنبال قرآن هستند و مردم ایران دنبال افکار خوب هستند. امکان دارد یک یا دو نفر، نفهمیده کاری انجام دهند، امیدواریم بعد از این دیگر از این کارها انجام نشود و این مسائل را نشنویم.
آیت‌الله محمدجواد فاضل لنکرانی، فرزند آیت الله محمد فاضل لنکرانی و عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم
... از جمله همین قضیه‌ای که این روز‌ها در یک درمانگاه اتفاق افتاده، اگر واقعاً آن طلبه مشغول فیلمبرداری شده باشد، که بعضی می‌گویند اینطور نبوده، عکس و فیلم گرفتن از کسی که منکری را انجام می‌دهد، خود نیز منکر است. هم آن خانم که حجاب از سر برداشته مرتکب حرام شده و هم شما.
قانون هم نمیتواند شما را بر کار حرام مأمور کند، آن هم در این لباس که لباس پند و موعظه است بلافاصله یک عاملی هم که آنجا نشسته این فیلم را در اختیار خبرگزاری‌های خارجی میگذارد تا در دنیا پخش شود. این کار چه لطمه‌ای به روحانیت وارد میکند؟ این روحانی اینقدر توجه ندارد که محیط درمانگاه غیر از محیط خیابان است، فردی که مریض دارد و دچار بحران روحی است، شرایطش با دیگران فرق دارد، ولو قبح بی‌حجاب بودنش کم نیست.
حجت‌الاسلام والمسلمین دکتر شمس الله سراج امام جمعه موقت ایلام
اجرای این قانون باعث بروز مشکلاتی خواهد شد، این قانون نیازمند بازنگری است و البته خانواده‌ها هم باید نسبت به وضعیت حجاب و عفاف فرزندان خود در انظار عمومی توجه بیشتری داشته باشند.
... در باب امر به معروف و نهی از منکر یک قانونی مصوب شده است به نام حجاب و عفاف، قانون بماند که نقد به آن وارد هست یا نیست (اینجا جای نقد کردن نیست)، ولی در مقام اجرا می‌بینیم مشکلاتی درست شده است. اینکه خانمی را ببینید و عکس بگیرید و یا وانمود کنید که دارید عکس می‌گیرید هر دو اشتباه است، تو چکاره‌ای که عکس بگیری؟ آن هم عکس نامحرم! تذکر بده، بگو خانم! روسریتو بپوش! چادرتو بپوش!.
حجت‌الاسلام والمسلمین علی بهجت، فرزند آیت الله بهجت
امر به معروف ما فقط به چندتا مویی که آشکار شده، محدود شده است؛ آن هم با روش خودمان، نه روش اهل بیت علیهم السلام. ولی آنجا که هر روز جیب ما را خالی میکنند، یعنی سرقت میکنند از همه! دردمان نمی‌آید، امر به معروف هم نداریم! اما آن گردن کلفتی که مبلغ بالایی برده و به کانادا رفته، فقط می‌گویند «وی را تعقیب می‌کنیم» و مردم به مرور زمان این قضیه را فراموش میکنند!
*نظر حضرتعالی درباره جریانی که در درمانگاه قرآن و عترت قم اتفاق افتاد چیست؟
کار هر دو زشت بود؛ هم کاری که طلبه کرد و هم عکس‌العملی که خانم انجام داد.
*چه توصیه‌ای به امثال این طلبه دارید؟
طلبه باید سرش را پایین بیندازد و تا وقتی خودش را مهذب نکرده وارد این مسائل نشود. طلبه‌ای که مقید نباشد خودش را مهذب کند چگونه میتواند جامعه را مهذب کند؟!
*اگر با قصد قربت چنین کرده باشد چه؟
اولا ما از کجا بفهمیم که قصد قربتی در این کار وجود داشته است؟! ثانیا در کجای اسلام چنین قصد قربتی درست است؟!
*تبعات منفی چنین اقداماتی چیست؟
تبعات منفی آن همین جامعه‌ای است که ساخته‌ایم. آقا (آیت‌الله بهجت) می‌فرمودند؛ کسی که مهذب و اصلاح نکرده غلط است که به فکر اصلاح دیگران باشد.
وقتی شما بخواهید با گرفتن عکس ناموس مردم، جامعه را اصلاح کنید نتیجه‌اش همین میشود که می‌بینیم. تبعات منفی آن همین واکنش‌ها و عکس‌العمل‌های منفی است که در جامعه شاهد آن هستیم. خودت را درست نکرده‌ای و بر نفس خودت مسلط نشده ای، حالا می‌خواهی بروی دیگران را اصلاح کنی؟ آن هم با گرفتن عکس و...؟ خودت را نتوانستی اصلاح کنی، جامعه را می‌توانی اصلاح کنی..! غلط است به فکر اصلاح جامعه باشی اگر خودت را اصلاح نکرده باشی.
*آیا چنین رفتار‌هایی مصداق ورود به حریم خصوصی افراد نیست و اساسا تا این حد به نا محرم چشم دوختن تلقی به گناه نمیشود؟
در اینجا علاوه بر نگاه کردن، می‌خواهد از او عکس هم بگیرد و تصویر او را هم داشته باشد. خب اگر مصداق صور قبیحه باشد، آیا نباید تو را به‌خاطر داشتن صور قبیحه سرزنش و بازخواست کنند؟ داشتن صور قبیحه، آن‌هم در گوشی یک طلبه، جرم نیست؟
گیر اصلی کار این است که؛ خودمان را درست نکردیم می‌خواهیم جامعه را درست کنیم. این دنباله همین است. اساس آداب این قضیه امر به معروف و نهی از منکر) را درست کردی؟
مقلد کدام مرجع تقلید هستی که به تو فتوا داده و اجازه داده که اگر خانمی با چنین وضعی بود تو می‌توانی از او عکس بگیری و بگویی منظورم این است که مثلا او را معرفی کنم؟ گفت؛ کسی با نامحرم حرف می‌زد، گفتند چرا با نامحرم حرف می‌زنی، گفت دارم حمد و سوره‌اش را درست میکنم. اول برو اصل قضیه را درست کن اگر تابع شرع هستی اگر هم خدای ناکرده تابع هوا و هوسی که خب، بحثی نیست.
بر این اساس بطور واضح بنظر میرسد برخی فقها اساساً با کلیت و اساس این لاحیه که مبنی بر تصویر برداری و اعمال جریمه بر اساس آن هست کاملاً مخالف بوده و بطریق اولی با بازداشت افراد هم مخالف باید باشند. اینجاست که مشخص میشود جمهوری اسلامی حتی در قرائت دینی برخورد با کشف حجاب سر در میان فقهای امامیه طیف های مختلف حاضر در ایران [اعم از جامعه مدرسین یا مجمع مدرسین حوزه علمیه قم یا...] پشتوانه در خور توجهی ندارد هر چند که شش فقیه شورای نگهبان نسبت به مبنای این لایحه اعتراضی نداشته باشند.
ازین گذشته در اصلاحیه آذرماه لایحه عفاف و حجاب حد پوشش زنان اینطور تعریف شده است:
ماده 47- هر شخص در انظار عمومی، معابر یا اماکن عمومی که نوعاً در منظر نامحرم است اعم از فضای حقیقی یا مجازی مرتکب بد پوششی شود در مرتبه اول به حداکثر جزای نقدی درجه شش و در مراتب بعدی به جزای نقدی درجه پنج محکوم میشود. در صورت تکرار بیش از چهار بار، مرتکب به مجازات تکرار جرم موضوع ماده (37) این قانون محکوم میگردد.
تبصره 1- بد پوشش در مورد زنان عبارت است از پوشیدن لباسی که قسمتی از بدن پایین تر از گردن یا بالاتر از مچ پا یا بالاتر از ساعد دست ها دیده شود یا لباسی که مصداق اعانه بر اثم یا تهییج دیگران باشد.
... ماده 49- هر زنی در انظار عمومی، معابر یا اماکن عمومی که نوعاً در منظر نامحرم است اعم از فضای حقیقی یا مجازی کشف حجاب کند، به نحوی که چادر یا مقنعه یا روسری یا شال و امثال آنها که نوعاً زنان برای پوشاندن سر و گردن استفاده می کنند، بر سر نداشته باشد در مرتبه اول به جزای نقدی درجه شش و در مراتب بعدی به جزای نقدی درجه پنج محکوم میشود. در صورت تکرار بیش از چهاربار، مرتکب به مجازات تکرار جرم موضوع ماده (37) این قانون غیر از حبس محکوم میگردد.
بر این اساس برهنه بودن دست ها تا انتهای ساعد و قبل از آرنج و پاها تا مچ و گردن بطور کامل و صرفاً انداختن شال روی سر هیچگونه ایرادی نداشته و مصداق بد پوششی/حجابی هم محسوب نمیشود. خب این حجاب کجایش اسلامی است؟ اینجا قانونگذار حجابی من درآوردی را قانون کرده و حدودهای حجاب شرعی را به دلخواه حذف کرده است. مشخصاً اگر در دهه های هفتاد یا حداقل هشتاد روی به این امر می آورد شاید توفیق خوبی نصیبش میشد اما فی الحال محتملاً باید منتظر موارد متعددی از برخورد آن روحانی و خانم باشیم. بر این اساس قانونگذار که حدی من درآوردی برای حجاب گذاشته چرا آنرا در این دوران بر حدودی نمی چیند که حساسیتش کمتر باشد [پوشش سر را حذف کند]؟!. در کشورهایی همچون عربستان و عراق و پاکستان و... حجاب اجباری سر مشابه ایران نیست، در افغانستان پیشا طالبان هم نبود لکن بطرز وحشیانه ای در افغانستان طالبان به چشم میخورد (بنگرید به اینجا).
نتیجتاً جمهوری اسلامی ایران در اینجا کاملاً دلبخواهی حدودی کاملاً غیر شرعی از حجاب را تعیین و آنرا تبدیل به قانون نموده است و زمانی اینکار را کرده که تمام اعمال سابقش در این حیطه اعم از گشت ارشاد و... در رابطه با جلوگیری از گسترش بی حجابی به شکست مطلق و اعتراض-اغتشاشات 1401 انجامید تا بعد از آن روی به تدوین این لایحه بیاورد. حال بهتر نیست حدود آنرا بگونه ای تدوین کند تا در زمان حال هرچه بیشتر مردم در عُرف از آن تبعیت کنند؟ بر این اساس مشخصاً پوشش های نیمه برهنه یا... بروز و ظهور خیلی کمتری دارند نسبت به عدم پوشش سر، پس چرا حکومت حدودی را تدوین نمیکند تا هرچه بیشتر جلوی تنش گرفته و دستش هم برای برخورد بازتر باشد به سبب کمتر بودن جمعیتی که این حد را رعایت نمیکنند؟!.
ممکن است بگویید اگر حکومت الآن کوتاه بیاید بعداً هم ناچار است از حدود دیگری کوتاه بیاید و... لکن این ادعا بقدری سخیف و خزعبل است که بنظرم یک فرد دچار جهل مرکب فقط میتواند آنرا مطرح کند؛ خود حکومت از حدود حجابی که در دهه شصت و بعداً هفتاد داشته کاملاً کوتاه آمده و حدودی را در لایحه عفاف و حجاب گنجانده که اگر فردی با رعایت همان ها در دهه هفتاد در انظار عمومی ظاهر میگشت چه بسا توسط گشت ارشاد دستگیر میشد، پس خود نظام هم فهمیده در مقابل عُرف و خواست اکثریت مردم هیچ غلطی نمیتواند بکند حال چرا سر حجاب نصف و نیمه سر وقتی اجبار بدان هیچ پشتوانه مردمی نداشته و مصداق نیمه برهنگی هم حتی نیست این قدر اصرار دارد؟، فکر کنم دلیلش صرفاً شوعاف مقابله با حرکات ضد انقلاب است لکن اگر این قدر حکومت جمهوری اسلامی مستأصل شده که حرکاتش را بر اساس حرکات براندازانش براحتی میتوان پیش بینی کرد بنظرم پرچمش باید در کنار حکومت هایی دگماتیسم و فاقد هرگونه عفلانیت برود تا اینکه به دست مبارک حضرت ولی عصر (عج) بخواهد برسد.
البته بار اول و یا دوم نیست نظام جمهوری اسلامی با رگه هایی از بنیاد گرایی ذاتی که از ابتدای انقلاب داشته روی به صدور این چنین قوانین مغایر با خواست بخش بزرگی از مردم می آورد، پیشتر بر سر مقوله هایی همچون «کروات - ویدیو - معجون (بله، همین معجون که آبمیوه بستنی ها میفروشند در بازه زمانی اشتباه نکنم در دهه شصت ممنوع بوده است) - ماهواره و فیلترینگ» حکومت جمهوری اسلامی نشان داده کاملا ذوقی و متعصب و رمانتیسم وار رفتار میکند و صلاحیت یک حکومت عقلانی و واقع گرا بودن در زمینه سیاست داخلی را بهیچ عنوان ندارد. در نهایت هم عموماً عقب نشینی کرده مگر معدود مواردی همچون فیلترینگ که در بخشیش شکست خورده (در دسترس مردم بودن فیلم و سریال های سانسور نشده) و در بخشیش زیست مجازی مردم را به فلاکت کشانده (استفاده شصت و خرده ای درصدی مردم از فیلتر شکن در عین افزایش مصرف ترافیک و افت سرعت).
حجاب گردن در این لایحه بوضوح آزاد بوده و مورد اعتراض شورای نگهبان هم قرار نگرفته است، انداختن شال هم بگونه ای که کل سر را بپوشاند مطرح نیست صرفاً عرفاً باید روی سر باشد. البته در کل این دو ماده صرفاً این مورد که عنوان شده «که نوعاً زنان برای پوشاندن سر و گردن استفاده می کنند» و مندرج در ماده 49 است و به نوعی بر عُرفی بودن پوشش سر صحه میگذارد در نظر شورای نگهبان خلاف شرع تشخیص داده شده (مورد هشتم در ابتدای صفحه سوم از متن ایرادات شورای نگهبان) که مشخص نیست وقتی آرایش صورت و برهنگی ساعد دست ها و... در این لایحه جرم انگاری نشده و نتیجتاً بر اساس عدم ایراد گرفتن شورای نگهبان خلاف شرع هم در نظر ایشان نیست بر اساس چه دلیلی استفاده عُرفی از شال بر روی سر هست؟!؛ حال چه اصراری است نبود شالی که نصف و نیمه سر را بپوشاند مصداق بی حجابی باشد؟ حکومت میتواند تمام تمرکز و فرهنگ سازی خود را روی عدم رواج نیمه برهنگی گذاشته که مشخصاً توسط اقشار بیشتری از مردم پشتیبانی میشود نه اینکه با لجاجت روی مقوله حجاب نصف و نیمه سر مانور بدهد و هرچه بیشتر باعث تشدید دو قطبی و درگیری شود. توجه داشته باشید ما «مسبب ظهور» نیستیم، اصلاً این چنین چیزی در قرآن یا روایات وجود خارجی ندارد، ما «منتظر ظهور» هستیم، باید بگونه ای عمل کنیم کمترین آسیب در عین کمترین تنش به دین خودمان و حکومت دینی و ملت این حکومت وارد بشود، اجرای قطعی و کامل حدود الهی مسلماً و مشخصاً در زمان حکومت معصوم (عج) باید صورت بپذیرد که حجت الهی بر همگان آشکار و آیات خدا نازل شده و دیگر جای هیچ عذر و بهانه ای بر عدم ایمان آوردن به دین مبین اسلام نیست.
اینجا پیش کشیدن بحث امر به معروف و نهی از منکر هم کمکی به مدافعین نمیکند چنانچه میتوان بخوبی واقعه گوساله سامری و رفتار حضرت موسی (علیه السلام) و حضرت هارون (علیه السلام) را بیان داشت چنانچه بر اساس آیات شریفه کلام الله میخوانیم (نک: آیات 84 الی 94 سوره طه) که حضرت موسی در خلال غیبتی که در میان قومش داشت و البته یعنی بنا بود قومش در نهایت به او ملحق شوند متوجه میشود روی به بت پرستی آوردند. سپس حضرت خطاب به برادر و جانشین خود هارون میگوید که چرا اجازه داده این عمل شرک آمیز رخ دهد و هارون نیز به اینکه امر به معروف و نهی از منکر کرده اشاره اما عنوان میکند بیش ازین روی به عتاب نسبت به قوم نیاورده تا مبادا باعث تفرقه بشود که توصیه حضرت موسی به او بود. نکته جالبتر آنکه به عمل هارون نه قرآن و نه حضرت موسی هیچ ایرادی نمیگیرند و نیز توصیه ای که حضرت موسی کرده نیز اشتباه خوانده نمیشود. در جامعه الآن هم امام ما حضرت ولی عصر غایب هستند و جامعه دچار تزلزل بدی نسبت به دین و ایمان خود شده است، حال باید مشابه هارون رفتار کنیم و سعی مان بر نگهداشتن حکومت با کمترین تنش و درگیری و تفرقه باشد یا با قوه قهریه بواسطه جریمه یا... باعث پدید آمدن تفرقه و دشمنی میان مردم بشویم؟!.
ممکن است با خود بگویید من اشتباه میکنم و برخورد قهری با کشف حجاب سر جواب خواهد داد آنچنان که برخی مسئولین از نتیجه مثبت فعالیت آمران به معروف خبر میدهند [در حالیکه بر این اساس و بر فرض صحت ادعایشان باید برای وجب به وجب مناطق پر تردد کلان شهرها آمر به معروف استخدام کنند چون هیچ سندی از تأثیر کلی نتایج فعالیتشان پشتیبانی نمیکند یا حداقل من ندیدم] و من باید خدمت شما عرض کنم ادعا نمیکنم نظرم حقیقت و تنها راه چاره است، صرفاً آنرا فی الحال موجه می بینم، مشخصاً اگر در اشتباه باشم گذر زمان و ظهور تبعات اجرایی شدن لایحه عفاف و حجاب اشتباه یا صحیح بودن نظرم را اثبات خواهد کرد.
