مکتب رئالیسم

بسم الله الرحمن الرحیم

در ماجرای هواپیمای اوکراینی سخنگوی ارشد ستاد کل نیروهای مسلح به صراحت شایعات مربوط به ساقط شدن عمدی آن هواپیما توسط موشک های خودی را رد کرد (بنگرید به اینجا) اما بعداً بر اساس سخنان سردار حاجی زاده مشخص شد از همان چهارشنبه هجدهم دی ماه (هواپیما بامداد هجدهم دی ماه سقوط کرد ولی بیانیه ستاد کل صبح شنبه بیست و یکم دی ماه منتشر شد) ستاد کل در جریان ماجرا بوده و صرفاً اطمینان نداشتند که هواپیما توسط آتش خودی ساقط شده است:

عزیزان هواپیمایی کشوری تا قبل از اعلام نیروهای مسلح محکم اعلام کردند که این موضوع اصابت موشک نیست و تحت بررسی است؛ اولا آنها بر اساس دانسته‌های خود عمل کردند و از این حادثه خبر نداشتند. بنده زمانی که مطلع شدم در صبح چهارشنبه بلافاصله به مسئولین اطلاع دادم این موضوع را به من گفتند هدفی را زده ایم اما تقارن آن با این موضوع من را به شک انداخت.

بلافاصله به تهران حرکت کردم اما در بین راه به مسئولین اطلاع دادم که این اتفاق افتاده است و احتمال بالا می دهم که هواپیمای خودی را زده‌ایم. زمانی که به تهران رسیدم دیدم که ستادکل نیروهای مسلح یک تیم بررسی سانحه تشکیل داده است و تمام این تیم و افراد دخیل در این قضیه را کاملا قرنطینه کرده بودند و ما اجازه نداشتیم اطلاع رسانی کنیم.

تاخیر در اطلاع‌رسانی به این دلیل نبود که کسی بخواهد موضوعی را کتمان کند، بلکه روال همین است که ستادکل باید این موضوع را بررسی کند که پس از بررسی صبح جمعه همه اطلاعات جمع شد و مشخص شد که واقعه چه بوده است (منبع: بنگرید به اینجا).

ضمن اینکه جمعه شب (بیستم دی ماه 1398) صحت کلیپ برخورد موشک به هواپیما توسط نیویورک تایمز رسماً تأیید شد و عملاً ستاد کل نمیتوانست ماجرا را پنهان کند. در اینجا شاهد کذب گویی سخنگوی ارشد این ستاد هستیم که باید سکوت میکرد و حق ابراز این سخن دروغ را نداشت تا اینطور تیشه به ریشه آبروی نظام بزند. مشخصاً وی بعنوان یکی از مسئولین ارشد ستاد کل در جریان تحقیقات بوده لکن به عمد دروغ آشکاری را به جهت انحراف افکار عمومی بر زبان میراند. موضوع مورد بحث در این پست اما جریان دیگری مشابه مقوله هواپیمای اوکراینی است:

پرده اول) در شب شنبه مصادف با بیست و پنجم دی ماه 1400 صدای مهیبی شبیه به انفجار در استان های کرمانشاه و همدان و کردستان شنیده شد، فرماندار شهرستان اسد آباد همدان که صدای انفجار در آنجا به گوش رسیده بود اعلام کرد این صدا مربوط به هیچ حادثه ای در آن منطقه نبوده و هیچ گزارشی در رابطه با انفجار وجود ندارد و احتمال دارد صدا مربوط به شهر دیگری بوده باشد (بنگرید به اینجا)، معاون سیاسی و امنیتی استانداری همدان هم از بسیج شدن دستگاه های متولی خبر داده و اعلام کرد در تماس استاندار با استانداران استان های همجوار هم مشخص شده حادثه ای در آن استان ها رخ نداده و احتمال داد شاید این صدا مربوط به اقدامات آموزشی بوده است (بنگرید به اینجا). مشخصاً منظورش اقدامات آموزشی سپاه یا ارتش بوده. در گزارش خبرگزاری انتخاب هم که واکنش های مختلف را در قالب یک کلیپ بررسی کرده متوجه میشویم خبرگزاری تسنیم بعنوان یکی از خبرگزاری های متعلق به ارزشیون جمهوری اسلامی که بعضاً وابسته به سپاه پاسداران بیان میشود بیان داشته بود این صدا به نیروهای مسلح و یا اقدامات خرابکارانه و حمله خارجی مربوط نبوده است (بنگرید به اینجا). در نهایت مسئولین جمهوری اسلامی موضوع را مسکوت گذاشتند و توجیه رعد و برق هم توسط هیچ ارگانی رسماً تأیید نشد و اساساً رعد و برق تحت هیچ شرایطی صدای شبیه به انفجار که در سه منطقه در سه استان شنیده شود را تولید نمیکند.

پرده دوم) یک ماه بعد و در روز سه شنبه مصادف با بیست و ششم بهمن ماه 1400 دوباره صدای انفجاری در سنندج شنیده شد اما اینبار معاون سیاسی استاندار کردستان آنرا ناشی از انهدام مهمات و... فرسوده لشکر 28 دانست (بنگرید به اینجا).

پرده سوم) پنج روز بعد و در تاریخ یکم اسفندماه 1400 دوباره صدای مهیبی در سنندج شنیده شد و فرمانده قرارگاه عملیاتی لشکر 28 ارتش استان کردستان آنرا هم ناشی از انهدام و تخریب کنترل شده مهمات تاریخ مصرف گذشته دانست (بنگرید به اینجا).

پرده چهارم) جریان و علت آن صدای انفجار اولی البته هیچگاه مشخص نشد. در روز یکشنبه مورخ بیست و دوم اسفندماه 1400 خبری منتشر شد مبنی بر حمله موشکی سپاه پاسداران به پایگاهی متعلق به اسرائیل در اربیل عراق (بنگرید به اینجا) و در گزارش العالم نیز ذکر شد که دو پایگاه متعلق به موساد مورد هدف قرار گرفته است (بنگرید به اینجا). گرچه تسنیم از شلیک ده موشک سخن میگفت (اینجا) لکن بنابر گزارش مقامات امنیتی عراق دوازده موشک شلیک شده بوده است (اینجا).

پرده پنجم) المیادین (خبرگزاری لبنانی) طی گزارشی در رابطه با حمله فوق بیان میدارد ساختمانی که در اربیل مورد هدف موشک های سپاه قرار گرفت همان مکانی بوده که حمله اسرائیل به کرمانشاه بواسطه شش پهپاد در تاریخ چهاردهم فوریه (دوشنبه 25 بهمن 1400) از آنجا برنامه ریزی و هدایت شده و یک مرکز عملیاتی اصلی بوده است نه ثانویه (بنگرید به اینجا). در نهایت، در سه شنبه مصادف با بیست و چهارم اسفندماه 1400 رسانه های اسرائیلی گزارش دادند که در جریان حمله ماه گذشته ارتش اسرائیل به منطقه نظامی در غرب ایران صدها پهپاد منهدم شده بوده است (بنگرید به اینجا). نکته جالب اینجاست حمله پهپادی اسرائیل دقیقاً یک روز قبل از ادعای انهدام مهمات در سنندج انجام شده بود و تا قبل از گزارش المیادین نه ایران و نه اسرائیل کلمه ای در رابطه با این حمله سخن نگفته بودند. در نهایت بنابر گزارشی که وال استریت ژورنال دیروز (جمعه هشتم دی ماه) منتشر کرده است نفتالی بنت نخست وزیر سابق اسرائیل بیان داشته که در دوران نخست وزیری وی حمله پهپادی اسرائیل به کارخانه تولید پهپاد در استان کرمانشاه انجام شده بوده است (بنگرید به اینجا).

اینکه صدای انفجارها در سنندج مرتبط با حمله پهپادی به کرمانشاه بوده باشد بدلیل فاصله مکانی پادگان لشکر 28 کردستان با کرمانشاه منطقی بنظر نمیرسد. گرچه روایت رایج از دو صدای انفجار مربوط به سنندج هم منطقی بنظر نمیرسند بخصوص آنکه دو انفجار و صدای مهیب طی پنج روز بدون آنکه سابقه ای در این حد داشته باشد محل سؤال جدی است. البته مورد مشابهی در بیست و ششم بهمن ماه سال 1401 در کرمان رخ داد که سخنگوی ارتش گفت مربوط به انهدام مهمات پادگان ارتش در باغین بوده است (بنگرید به اینجا) لکن در همان اظهارات بوضوح می بینیم این عملی منظم است و بنابراین کمی عجیب است طی پنج روز دوبار این اتفاق بدان شکل در سنندج بیافتد و قبل و بعد از آن دیگر بدان صورت تکرار نشده باشد.

یکی از دلایلی که سبب شد صداقت مسئولین جمهوری اسلامی و به تبع خبرگزاری های ارزشی مثل فارس و تسنیم و... که بیشتر منعکس کننده مواضع و تابع سیاست های ایشان اند برای من تا حدی زیر سؤال برود و دیگر بهیچ عنوان اعتماد سابق را نداشته باشم مواردی ازین دست بوده است. بنظر میرسد در موارد حساس نمیتوان به سخنان مسئولین جمهوری اسلامی اعتماد کرد مگر اینکه منبع مستقلی آنرا تأیید کند. البته این موارد حساس به مسائل نظامی و... منحصر نمیشود و بعنوان مثال در رابطه با تنش اخیر بوجود آمده بین روسیه و ایران بر سر جزایر سه گانه هم بنظر میرسد شیطنت مشابهی از سوی وزارت خارجه کشور صورت پذیرفته است (بنگرید به اینجا). البته این دلیل بر صادق تر بودن خبرگزاری های اصلاح طلب نیست.

وقتی اسرائیل با پهپاد براحتی منطقه ای در مرکز کشورمان را آنهم دوبار در دو زمان متفاوت مورد هدف قرار میدهد (جریان حمله به تأسیسات وزارت دفاع در اصفهان، بنگرید به اینجا) مشخصاً برایش سخت نیست مردم عادی کشور را که سیستم پدافندی ازیشان محافظت نمیکند مورد هدف قرار داده و تلفاتی مشابه آنچه در غزه به بار آورده ایجاد نماید. البته که با واکنش سخت ایران روبرو خواهد شد، واکنشی شبیه به واکنش سختی که باعث شد بعد از ترور سردار سلیمانی در دی ماه 1398، فخری زاده در آذرماه 1399، سرهنگ حسن صیاد خدایی در خرداد 1401 و سردار رضی موسوی در دی ماه 1402 ترور نشوند!!. البته عاملین مستقیم هر چهار ترور هم هیچگاه نه کشته شدند نه دستگیر (برای سردار سلیمانی و سردار رضی موسوی البته قابل دستگیر شدن نیستند لکن برای فخری زاده و صیاد خدایی مشخصاً تاکنون از ایران فرار کرده و دیگر شاید خبری از دستگیری نخواهد بود. صرفاً برخی عوامل را توانستند دستگیر کنند که برای فخری زاده بعنوان مثال مرتبط با مباحث لجستیکی تیربار خودکار و... و واسطه بودند نه عوامل اصلی که اقدام به ترور کردند. دلیلی اینی هم که مشاهده میکنید هیچ خبری از ساخت مستند و یا پخش اقاریر متهمان و ازین دست شوعاف های رایج نیست همین مقوله میباشد چون متهمان اصلی دستگیر نشده اند که بخواهد بار مانور رسانه ای خوبی برای دستگاه های امنیتی نظام داشته باشد).

پرده ششم) دروغ بعدی ماجرای تورقوزآباد است، وقتی که نتانیاهو در مجمع عمومی سازمان ملل در مهر 1397 انباری در حوالی روبروی قالیشویی را به محل نگهداری اورانیوم و... توسط ایران معرفی کرد خبرگزاری ها و روزنامه های ارزشی روی به استهزاء وی آوردند (اینجا و اینجا و اینجا و اینجا و اینجا و اینجا و اینجا) و در نهایت آمریکا از آژانس انرژی اتمی درخواست کرد تا حصت و سقم این ماجرا را بررسی بکند (بنگرید به اینجا). مسئله وقتی جالب شد که بنابر گزارش رویترز در سپتامبر 2019 مشخص گردید آژانس نشانه هایی دال بر وجود اورانیوم در نمونه برداری از آن منطقه پیدا کرده و ایران توضیحی در اینباره نداده است:

VIENNA (Reuters) - Samples taken by the U.N. nuclear watchdog at what Israel's prime minister called a "secret atomic warehouse" in Tehran showed traces of uranium that Iran has yet to explain, two diplomats who follow the agency's inspections work closely say.

The International Atomic Energy Agency (IAEA) is investigating the particles' origin and has asked Iran to explain the traces. But Tehran has not done so, according to the diplomats, stoking tensions between Washington and Tehran. U.S. sanctions have slashed Iranian oil sales and Iran has responded by breaching its 2015 nuclear deal with world powers.

منبع: بنگرید به اینجا

سازمان انرژی اتمی ایران تازه در سال 1401 پاسخی را به مجموعه ابهامات آژانس منتشر کرد که بخشی از آن مربوط به تورقوز آباد بوده و در آن عنوان میشود:

در تحقیقات فشرده ما در زمینه پیشینه فعالیت‌های انجام شده در این مکان، نتوانستیم منشأ ذرات گزارش شده توسط آژانس را پیدا کنیم. هیچ‌گونه فعالیت یا انبار هسته‌ای در این مکان وجود نداشته است. از این رو، هیچ سرنخ فنی در مورد منشأ ذرات گزارش شده یافت نشد. علیهذا، امکان وجود چنین ذرات از طریق انجام خرابکاری را نمی‌توان منتفی دانست. (منبع: بنگرید به اینجا) 

توجیه فوق به قدری سبکسرانه است که فکر نکنم احتیاج به پاسخ توسط آژانس بین المللی انرژی اتمی هم داشته باشد؛ چرا؟ بنگرید:

اولا بر خلاف تصور که در محل مد نظر صرفاً یک قالیشویی بوده آن منطقه شامل انبارها و تأسیسات متنوعی بوده است چنانچه در بخشی از همان گزارش سازمان انرژی اتمی ایران میخوانیم:

محل مورد نظر در واقع یک مکان صنعتی است که انواع انبارها و محل‌های نگهداری مواد شوینده، مواد شیمیایی، مواد غذایی، پارچه و منسوجات، لاستیک‌ها و قطعات وسایل نقلیه، لوله‌ها و اتصالات و برخی ضایعات صنعتی را دربر می‌گیرد. 

بنابراین در این چنین مکانی وجود یک انبار مخفی مرتبط با فعالیت هسته ای محتمل تر و کشف آن تازه بعد از معدوم سازی یا جابجایی اش توسط جمهوری اسلامی بشدت دشوارتر خواهد بود.

ثانیاً اینکه سازمان انرژی اتمی ایران در رابطه با وجود اورانیوم در آن منطقه میگوید «هیچ‌گونه فعالیت یا انبار هسته‌ای در این مکان وجود نداشته است. از این رو، هیچ سرنخ فنی در مورد منشأ ذرات گزارش شده یافت نشد.» مصداق استدلالی کاملا سطحی و خزعبل است، متهم در اینجا خود جمهوری اسلامیست یعنی چه که عدم وجود فعالیت و انبار هسته ای را دلیل بر عدم وجود سرنخ دانسته است؟! مشابه این است که به سارقی بگویند تو در حوالی نیمه شب در خانه ای که از آن سرقت شده چکار میکردی؟ بگوید من در آن زمان در خانه مادرم در کشوری دیگر بودم، بعد بگویند دلیلت بر این مدعا چیست؟ بگوید چون در خانه مادرم بودم نمیتوانسته سارق باشم!!. همانقدر آن سارق سیستم انتظامی و قضایی را به سخره گرفته که جمهوری اسلامی جامعه بین المللی را. اصلا بناست ج اسلامی اثبات کند آنجا انبار نبوده، نه اینکه بگوید چون انباری نبوده سر نخی هم برای اورانیوم کشف شده نیست!!. 

در نهابت بنظر میرسد تنها توجیه ج اسلامی همان احتمال خرابکاری باشد لکن این احتمال وقتی هیچ سندی در تأییدش وجود خارجی ندارد و حتی یک مظنون هم نداریم که بتوان گفت فلان مظنون با اسرائیل در رابطه بوده و قبل از بازرسی آژانس در این محدوده رفت و آمد داشته یا... ادعایی بدون بار اثبات خواهد بود و نه می‌توان نفی اش کرد و نه تأیید. بنابراین آنچکه محرز است این می باشد که ج اسلامی حداقل همین توضیحات را هم در زمان مطرح شدن ادعای نتانیاهو نداد و ترجیح داد با هوچی گری صورت مسئله را حذف کند، لکن وقتی آژانس به شواهدی بر علیه ادعای نظام دست پیدا کرد تازه ج اسلامی سعی کرد کمی مستدل و بدور از شانتاژ به ادعای اسرائیل بپردازد.

در رابطه با دیگر توجیهات ج اسلامی مبنی بر اینکه بعنوان مثال شبیه بودن دو سری کامیون دلیل نمیشود هردو دسته متعلق به جابجایی محموله مشابه و هسته ای باشند هم باید عرض کنم این توجیهات کافی نیستند چون وقتی وجود اورانیوم مطرح است اینها هم می‌توانند بعنوان مؤید بکار گرفته شوند. گرچه نمیتوان ادعای اسرائیل را صد درصد تأیید کرد، اما دروغگویی و کتمان توسط ج اسلامی هم در این ماجرا را نمیتوان منکر شد. توجیهات سازمان انرژی اتمی ایران باید همان سال 97 منتشر میشد در رابطه با تورقوزآباد نه مدت زیادی بعد!!.