کوروش نامه (16): مروج المذهب
بسم الله الرحمن الرحیم
در این قسمت میخواهیم کورش را در این کتاب بررسی کنیم:
نام کتاب : مروج المذهب و معادن الجوهر (قرن چهارم هجری قمری)
نویسنده : علی بن حسین مسعودی
در این کتاب دو کورش را می بینیم:
الف: کورشی که پادشاه بابل بوده است
ب: کورش ایرانی که پادشاه عراق بوده است
..........................................................................................................................
نتیجه گیری قسمت شانزدهم
1 : چنانچه دیدیم کورشی که پادشاه بابل بوده است چند نسل پس از نمرود و چندین نسل قبل از بخت النصر بوده است و این در حالیست که کورش تواریخ ایرانی که باستان ستایان از آن حرف میزنند بعد از بخت النصر بوده است و همچنین کورش هخامنشی هم در زمانی که این کورش پادشاه بابل بوده است نمیتوانسته باشد چون زمان این کورش پادشاه بابل بسیار قدیمی تر از کورش هخامنشی و یا کورش دست نشانده بهمن شاه تواریخ ایرانی است .
2 : در مروج المذهب خواندیم که بیت المقدس در زمان سنجاریب پادشاه بابل گشوده شد و این در حالیست که برخی دیگر از کتب تاریخی این گشوده شدن بیت القدس را به بخت النصر نسبت داده اند .
3 : مسعودی بیان میکند که کورش دومی پادشاهی عراق را از طرف شاه ایران ، بهمن شاه داشته و زیر دست او بوده است ، همچنین مادرش هم از بنی اسرائیل بوده است ؛ اما در ادامه میگوید که برخی این کورش را پادشاه مستقلی دانسته اند و او را از شاهان طبقه اول ایران خوانده اند و سپس میگوید این دیدگاه در همه تواریخ قدیم نیست . چنانچه دیدگاه خود مسعودی هم این است که کورش پادشاهی عراق را از جانب بهمن شاه داشته است و پادشاه مستقلی نبوده است . گفته مسعودی اختلاف شدید را در پادشاهی کورش هخامنشی در منابع تاریخی نشان میدهد .