هاتهای 28 و 29 گاتها از زرتشت نیست
بسم الله الرحمن الرحیم
نوشته های بین دو خط تیره از من است و بین دو کروشه از خود کتاب
... توازن در این سه بند به اندازه ای روشن و گویاست که پذیرش این موضوع را که لااقل سراینده این سه قطعه زرتشت ، ویشتاسب و فرشوشتر نیستند را برای ما میسر می سازد. و به این ترتیب مسلم می گردد که مصنف این سه گفتار به طور حتم شخص زرتشت نیست .
... آن چه از بررسی این تکه ها به نظر من رسید این است که :
1 - طرز تصنیف و سرایش این قطعات ثابت می نماید که انتساب تصنیف این گاتا به زرتشت قابل قبول نیست و به طور حتم این یک سروده پس از مرگ منتسب به وی است .
3 - مطالعه دقیق این ها (29) - هات 29 یسنه - ثابت می نماید که سراینده واقعی آن زرتشت نبوده و یکی از رفقا و مریدان وی می باشد . سراینده ، در این گاتا، از زرتشت به سان مردی که خدا برای نابودی افعال و حرکات شیطانی ، وی را قدرت بیان و روشنائی جان بخشیده است، یاد می کند.
گاتا اهونه ویتی برای مشخص نمودن سراینده اش هیچ نوع کلید مطمئنی به ما ارائه نمی دهد . فقط در یسنای سی و سوم یک بار به نام زرتشت در حالت سوم شخص برخورد می کنیم و آن هم به هیچ وجه کافی برای اظهار نظر درباره مصنف این گاتا نیست . ولی همچنان که خواهیم دید بندهای این گاتا حاوی تمام علایم و مشخصات مختصه دوره زندگی مؤسس دکترین می باشد و از این جاست که ما متوجه می شویم قدمت و وابستگی این گاتا به دوره زرتشت بدون ایراد می باشد . در طول این گاتا چندین بار سیرت و حالات اخلاقی دکترین زرتشت و عقاید مذهبی وی به نحو مبسوطی تشریح شده است و از طرز سرایش آن چنین بر می آید که یکی از مریدان و هواخواهان هم دوره وی که وظیفه رهنمائی نیز به عهده داشته است مبادرت به سرودن آن تعالیم و دستوراتی که مستقیماً از دهان زرتشت شنوده ، نموده است .
منبع : عصر اوستا ؛ مؤلفین : پروفسور اشپیگل ، پروفسور گیگر ، پروفسور ویندیشمن ، پروفسور سن جانا ؛ ترجمه : مجید رضی ؛ صفحات 29 الی 31 .
پس بر چه اساس میگویند تمام گاتها سروده زرتشت است؟.
