مکتب رئالیسم

بسم الله الرحمن الرحیم

در این قسمت میخواهیم کورش را در این کتاب بررسی کنیم:

نام کتاب: لب التواریخ (قرن دهم هجری قمری)

نویسنده: یحیی بن عبداللطیف الحسینی القزوینی

در این کتاب میخوانیم:

..........................................................................................................................

نتیجه گیری بخش هشتم

1: آنچنان که در این کتاب مشهود است هماننده بسیاری دیگر از کتب ایرانی و عربی، کورش شاه نبود بلکه فرمانده ای زیر دست شاهی به نام بهمن بن اسفندیار بوده است که اسفندیار هم همان اسفندیار شاهنامه است که رستم وی را میکشد.

2: نام کورش بصورت «کبرش» آمده است و مادرش را از نسل یکی از انبیای بنی اسرائیل خوانده است و کورش را از اسباط [فرزندان] جاماسب بن لهراسب خوانده است که گویا جاماسب برادر گشتاسب [از شاهان سلسله کیانیان در شاهنامه و تواریخ ایرانی] بوده است .

3: به فرمان بهمن بن اسفندیار کورش موظف میشود بنی اسرائیل را به بیت المقدس ببرد [که میتوان گفت به آزاد شدن یهودیان بدست کورش و دیدار وی با دانیال نبی (علیه السلام) اشاره میکند] .

بنابراین آنچه که در این کتاب مشهود است این است که کورش فرمانده دست نشانده بهمن فرزند اسفندیار و از نسل لهراسب یکی از شاهان سلسله کیانیان ایرانی بوده است و بین اسرائیل را به فرمان شاه خود یعنی بهمن بن اسفندیار به بیت المقدس می برد.

همچنین این کتاب از دو اسکندر نام می برد، نخست اسکندر رومی که هیچ گاه ایران را تصرف نمیکند و وزیرش هم ارسوط نبوده است و دوم اسکندر فرزند داراب که ایرانی بوده و پادشاه ایران و جهان میشود و وزیرش ارسوط [ارسطاطالیس] است و لقبش هم ذوالقرنین و البته ویژگی های دیگری را هم برای وی بیان میکند که او را ذوالقرنین نشان میدهد:

نکته ای که است این است که طبق تواریخ یونانی آن اسکندری که قسمت زیادی از ایران و جهان را به تصرف خود آورد و پادشاه بزرگی بود و ارسطو نیز وزیرش بوده است، نه اسکندر رومی بود و نه اسکندر فرزند داراب، بلکه اسکندر مقدونی بوده است. بنابراین اگر بخواهیم شخصیت اسکندر فرزند داراب را با شخصیتی که در تواریخ یونانی است تطبیق بدهیم، باید وی را همان اسکندر مقدونی بدانیم.