آزمایشات پزشکی در ایران باستان
بسم الله الرحمن الرحیم
مراد از اینکه افراد مستحق اعدام را به جهت مقاصد طبی زنده نگاهدارند چیست؟ ارجاع پروفسور به کتاب دینکرد است لکن از آنجا که میدانیم دینکرد عمدتاً در بردارنده خلاصه ای از اوستا نیز است، حال بنظرتان در اوستای حال حاضر سخنی مربوط به این مطلب است؟ پاسخ مثبت است، در فرگرد هفتم وندیداد اوستا میخوانیم:
برای اینکه یک پزشک کار خود را آغاز کند باید بر روی دیو پرستان عمل جراحی انجام دهد و اگر سه بار این عمل مؤفقیت آمیز بود آنگاه میتواند روی یک مزداپرست اینکار را انجام دهد.
اگر این گفته وندیداد را کنار سخن دینکرد قرار دهیم مشاهده میکنیم که غیر زرتشتیانی که به اعدام محکوم میشدند برای آزمایشات پزشکی در زمان ساسانیان به کار گرفته میشدند.
بعنوان مثال مجازات مسیحیون و پیروان مانی و... در نهایت اکثراً به اعدام ختم میشد و همچنین در وندیداد عنوان دیو پرستان مقابل مزداپرستان آمده است و بدین ترتیب در اینجا منظور جماعتی هستند که زرتشتی نمی باشند، پس در نتیجه تطبیق سخن دینکرد و وندیداد، مراد از بندهای وندیداد را میتوان بطور کل غیر زرتشتیانی دانست که محکوم به اعدام میشده اند و بنابراین اگر اعدام نمیشدند باید بعنوان موش آزمایشگاهی برای پزشکان تازه کار خدمت میکردند.