ایران و ایتالیا: مقایسه وضعیت رفاهی یک حداقل بگیر
بسم الله الرحمن الرحیم
پیشتر مکرراً متذکر شده ام که آنچه متحجرین افراطی از وضعیت اقتصادی ایران و غرب به نمایش میگذارند (صدا و سیما و نهادهای فرهنگی حوزوی و بسیج و...) دروغ و مبتنی بر تحریف و جعلیاتیست که به منظور فریب مخاطبین خود به آنها القا میکنند و هیچ قسمتیش با آمار رسمی و اسناد موجود تطابق ندارد. در این پست برآنم برای اولین بار یک مقایسه دقیق مابین اقتصاد و وضعیت رفاهی در دو کشور ایران و ایتالیا را برای یک خانواده حداقل بگیر سه نفره با عنایت به حداکثر دریافتی ممکنشان انجام بدهم. خواننده میتواند به قیاس منصفانه ای در این مقایسه دست یابد و متوجه شود که وضعیت فلاکت بار اقتصاد ایران در چه وضعیتی به نسبت اقتصاد یکی از کشورهای اروپایی که جزء قویترین اقتصادهای دنیا هم نیست قرار دارد.
حدوداً سه سال پیش بود که بواسطه مشاهده یکی از کلیپ های مربوط به هشتگ زندگی نرمال که توسط علی ابراهیم زاده اپوزیسیون ساکن آمریکا ابداع و ترویج میشد به فکر افتادم طی یک متن تحقیقی وضعیت اقتصادی یک حداقل بگیر در ایران و آلمان را باهم مقایسه کنم. البته در آن زمان تفکرات ارزشی مآب و متحجر گونه داشتم و هدفم این بود که نشان دهم وضعیت در ایران به نسبت اروپا بد نیست. کلیپی که دیدم مربوط میشد به یک کارگر ایرانی در آلمان و روی به مقایسه معیارهای مختلف اقتصادی زندگی در ایران و آلمان آوردم. بعد از مدتی تحقیق اما متوجه شدم واقعاً وضعیت اقتصادی ایران افتضاح هست به نسبت اروپای غربی و بخصوص کشوری همچون آلمان. نتیجتاً از انتشار آن تحقیق منصرف شدم ولی آن ماجرا تلنگری بود برای افکارم تا تجدید نظری در آنها ایجاد کنم.
از آنجایی که برخی از آشنایان من چندین سال هست که در ایتالیا زندگی کرده و بعضاً هنوزم میکنند و بنابراین با یک واسطه با چالش های زندگی در آنجا آشنایی نسبی دارم تصمیم گرفتم یک مقایسه نسبتاً دقیقی میان معیارهای یک زندگی نرمال برای ایران و ایتالیا انجام بدهم و ارزش رها کردن زندگی در ایران در ازای یک کار مناسب در کشوری همچون ایتالیا را مشخص سازم. تمام مواردی که در این پست از وبلاگ مورد بررسی قرار میگیرد مستند به منبع های معتبر بوده و یا اگر ارجاع به مأخذ داده شده بگونه ایست که اطمینان نسبی خوبی از منبع مربوطه حاصل گردیده است. برای قیمت مواردی همچون دلار و مواد غذایی و... لینک هایی قرار داده شده که روزانه بروز میشوند و ملاک روزی بوده که در حال نگارش آن بخش از مقاله بودم که مابین 17 الی 19 بهمن ماه 1403 می باشد، بنابراین اگر احیاناً لینک ها را باز کردید و با قیمت متفاوتی مواجه شدید بدانید قیمتی که من از آن لینک درج کردم متعلق به روز مذکور بوده است.
الف) تولید ناخالص داخلی (GDP، ارزش فعالیت های اقتصادی کشور):
برآورد صندوق بین المللی پول - IMF، سال 2024)
ایتالیا: 3.597/954
ایران: 1.698/463
ایتالیا: 3.401.090/97
ایران: 1.600.138/34
تولید ناخالص داخلی ایران بیش از 45 درصد از ایتالیا کمتر است که این نشان دهنده یک ضعف اقتصادی بزرگ می باشد.
ب) شاخص فلاکت (تورم سالانه و بیکاری) - Misery Index (سال 2023):
ایتالیا: 19.9
ایران: 73.2
رقم این شاخص هرچقدر کمتر باشد نشان دهنده وضعیت بهتر کشور هست و چنانچه مشاهده میکنید در اینجا نیز اختلاف ایران و ایتالیا کاملاً مشهود می باشد.
ج) تورم سالانه، (سال 2024-2023 و 1402-1401):
ایتالیا: 1.1 درصد (2024) و 5.9 درصد (2023)
ایران: 40.7 درصد + (1402) و 46.5 درصد (1401)
در این قسمت نیز همانطور که مشاهده میکنید اختلاف بقدری فاحش هست که جای هیچ بحثی را پیرامون برتری ایتالیا در کم نگاهداشتن نرخ تورم سالانه باقی نمیگذارد.
د) ارزش پول ملی (17 بهمن ماه 1403 - 25 فوریه 2025):
ایتالیا: نسبت به دلار (1 یورو برابر با 1.042 دلار آمریکا می باشد) - نسبت به طلا (هر اونس طلا حدوداً 2752 یورو می باشد + +)
ایران: نسبت به دلار (1 دلار مبادله ای حدوداً برابر با 689 هزار ریال + و 1 دلار آزاد حدوداً برابر با 850 هزار ریال می باشد +) - نسبت به طلا (قیمت اونس طلا به ریال بصورت مستقیم در دسترس نیست و یا باید دلار را به ریال تبدیل کرد یا آنکه بر حسب 31 گرم بودن اونس بین المللی از قیمت طلای 24 عیار استفاده کرد: با عنایت به ارزش دلار آزاد هر اونس طلا حدوداً 2875 دلار و برابر با 244 میلیون تومان می باشد. با عنایت به آنکه هر گرم طلای 24 عیار 7.8 میلیون تومان است +، قیمت حدودی 31 گرم طلای 24 عیار یا یک اونس طلا 241 میلیون تومان میشود)
در این قسمت نیز جمهوری اسلامی ایران هیچ حرفی برای گفتن ندارد و آمارها بقدر کافی گویای وضعیت افتضاح اقتصادی این کشور هستند.
ه) حداکثر دریافتی یک حداقل بگیر با کار تمام وقت با یک همسر خانه دار و یک فرزند (سال 1402- 1403 و 2024-2025):
ایتالیا: حداقل حقوقی که برای مشاغل مختلف ثابت باشد وجود ندارد، اما بطور نسبی درآمد کارکنان دولتی از بخش خصوصی بیشتر است (+). آمار و ارقام میانگین ارائه شده برای حداقل بگیرها نیز متفاوت هستند؛ برای سال 2024 از 1150 یورو + تا 1500 یورو + و مقادیر 1360 یورو برای کارمند خدمات و 1410 یورو برای مکانیک + و... الخ دیده میشود. برای سال 2025 هم بنابر آنچه در وبسایت وزارت کار ایتالیا در دسترس هست (صفحه 3 در Circolare numero 26 del 30-01-2025.pdf) حداقل دستمزد روزانه برای سال 2025، 57.32 یورو می باشد. در ایتالیا شنبه و یکشنبه تعطیلات آخر هفته هستند (+) و گرچه مشخصاً بخصوص بخش خصوصی ملزم به رعایت این تعطیلات نیست ولی اگر 22 روز کاری در ماه را در نظر بگیریم به رقمی در حدود 1300 یورو میرسیم.
ایران: حداقل میزان درآمد یک کارگر با حقوق اداره کار در صورت دارا بودن یک همسر و یک فرزند در سال 1402 هشت میلیون تومان می باشد (+ +). فرض را بر این میگذارم که خانواده ما جزء دهک های 1 الی 3 هست و بنابراین 300 هزار تومان به ازای هر نفر یارانه نیز دریافت میکنند (+). بنابراین حداکثر دریافتی حداقل بگیر ما میشود هشت میلیون و نهصد هزار تومان. برای سال 1403 نیز حداقل دریافتی که معاف از مالیات نیز هست 10 میلیون تومان می باشد (+).
تا بدینجا نمیتوان مقایسه ای را انجام داد.
ح) کسر مالیات و حق بیمه بازنشستگی از درآمد ماهیانه (سال 1403 - 2025):
ایتالیا: تا 2300 یورو درآمد، 23 درصد مالیات بر درآمد ماهیانه (IRPEF) داریم + + که در نتیجه 1300 یورو ما میشود حدوداً 1000 یورو. در ایتالیا سهم کارگر از کسورات سیستم تأمین اجتماعی ایتالیا (INPS) برای سهم بازنشستگی برابر با 9.1 درصد می باشد (+). بنابراین حداقل بگیر ما در ایتالیا با کسر این 9.1 درصد درآمدی در حدود 910 یورو برایش باقی می ماند. همچنین در نظر داشته باشید که برای ایتالیا ما معاف از مالیات کردن 5 درصد از درآمد برای درآمد سالیانه 8 الی 15 هزار یورویی را داریم که درآمد مد نظر ما نیز در همین بازه می باشد (+) و در ایران این چنین معافیتی نداریم. با عنایت به این مهم درآمد 910 یورویی ما باید کمی افزایش پیدا کند بدین صورت که 5 درصد از 1300 یورو را کسر کرده و پس از کسر 23 درصد مالیات دوباره به درآمد ماهیانه باید اضافه کنیم که در این صورت درآمد ما به 923.5 یورو افزایش پیدا میکند و آنرا 925 یورو در نظر میگیرم.
ایران: 10 درصد از درآمد ماهیانه فردی که ماهیانه 7 الی 14 میلیون درآمد داشته باشد کسر می شود (+ +) اما برای سال 1403 حداقل بگیر 10 میلیون تومانی از پرداخت مالیات معاف است بنابراین چیزی از 10 میلیون تومان ما کم نمیشود. حق بیمه کارگر در ایران برای بازنشستگی نیز در سالهای 1402 و 1403، 7 درصد + + است. بنابراین برای حداقل بگیر ایرانی ما 9.300.000 تومان باقی می ماند که البته 1 میلیون و 200 هزار تومان یارانه 400 هزار تومانی دهک های یک الی سه بدان اضافه میشود و در نتیجه رقم مد نظر ما میشود 10 میلیون و 500 هزار تومان.
در نتیجه ما با دو درآمد 10 میلیون و 500 هزار تومانی و 925 یورویی سر و کار داریم. البته برای ایتالیا این درآمد با لحاظ ماه 30 روزه و 22 روز کار در ماه عنوان شده و مشخصاً خیلی از کارها این چنین میزان کاری را ندارند در حالیکه برای ایران تعطیلی هفتگی یک روز در هفته هست.
ط) نسبت درآمد به قیمت سوخت (سال 1403 - 2025):
ایتالیا: هر لیتر بنزین 1.8 یورو در پایان سال 2024 و همچنین سال 2025 بوده است (+ +) و بر این اساس 925 یورو ما حدوداً 514 لیتر بنزین میشود.
ایران: هر لیتر بنزین آزاد 3 هزار تومان است که 10 میلیون و 500 هزار تومان حقوق ما شامل حدوداً 3 هزار و 500 لیتر بنزین میشود.
از آنجایی که در ایتالیا بنزین سهمیه ای نیست ولی در ایران حتی بنزین آزاد هم سهمیه ای هست (بنزین یارانه ای: سواری شخصی 60 لیتر + - بنزین آزاد: از بهمن ماه 1402، 100 لیتر +) و همچنین بنزین ایتالیا یارانه ای نیست، منصفانه می باشد قیمت بنزین آزاد در ایران با ایتالیا مقایسه شود تا نادیده گرفتن مقوله سهمیه در عوض لحاظ کردن نرخ بنزین آزاد جبران شود.
در این مقایسه برتری فاحشی با خانواده سه نفره ایرانی است و در مصرف بنزین دست بازتری دارند، بگونه ای که بطور تقریبی 6 برابر درآمد حداقل بگیر ما بهتر از درآمد مشابه ایتالیایی برای در بر گرفتن میزان سوخت بنزین است.
ی) نسبت درآمد به قیمت اتومبیل (سال 1403 - 2025):
ایتالیا: من برای نمونه یک مدل خودرو دنده ای بنزینی از کارخانه اشکودا را انتخاب کردم که حداقل قیمتش در ایتالیا 20 هزار و 700 یورو در حال حاضر می باشد (+). با عنایت به این رقم متوجه میشویم نسبت قیمت این خودرو به دریافتی کارگر شاغل در ایتالیا مد نظر ما 1 به 22 هست.
ایران: خودرویی که برای ایتالیا بررسی کردم شباهت خوبی به ساینا سایپا دارد گرچه پای مقایسه دقیق باشد طبیعتاً آن خودرو بهتر هست. ولی در اینجا ارفاق کرده و ساینا را در نظر میگیرم. همچنین یک ارفاق بزرگ دیگر کرده و قیمت بازار آزاد را لحاظ نمیکنم بلکه قیمت کارخانه را لحاظ میکنم که برای مردم در دسترس نیست و باید در قرعه کشی و... برنده شوند! در حالیکه این چنین چیزی در ایتالیا موضوعیت ندارد و این یک نقض بزرگ برای ایران است. ساینا دنده ای بنزینی 414 میلیون تومان در آذرماه سال 1403 قیمت داشته است (+). نسبت این قیمت به درآمد 10 میلیون و 500 هزار تومانی میشود 1 به 39.4.
بطرز فاحشی برتری مطلق در اینجا با ایتالیاست. نه تنها برای خرید خودرو نیاز به قرعه کشی و انتظار چند ماهه و... هست، بلکه نسبت قیمت خودرو به درآمد حوالی دو برابر ایران هست.
ک) نسبت درآمد به قیمت تلفن همراه (سال 1403 - 2025):
ایتالیا: قیمت گوشی سامسونگ گلکسی A24 الترا 256 گیگابایت با رم 12 گیگابایتی در ایتالیا 929.5 (حدوداً 930) یورو می باشد (+). بر این اساس حداقل بگیر ما با دریافتی برای یک ماه 31 روزه میتواند این تلفن همراه را تهیه کند.
ایران: قیمت گوشی فوق الذکر در ماه های اولیه عرضه اش در ایران بالای 70 میلیون تومان بوده و تا 80 میلیون تومان میرسیده است (از دی ماه 1402) و هم اکنون نیز در همان رنج قیمتی حوالی 75 میلیون تومان قرار دارد (+). بر این اساس حداقل بگیر ما باید بیش از 7 ماه کار کند تا بتواند این گوشی را تهیه کند.
چنانچه مشاهده میکنید در این قسمت نیز برتری مطلق با ایتالیاست. کارگر حداقل بگیر در ایتالیا وضعیتش در خرید تلفن همراه 1 ماه حقوق هست اما در ایران 7 ماه حقوق می باشد!.
ل) نسبت درآمد به قیمت آرد و نان (سال 1403 - 2025):
ایتالیا: یک کیلوگرم آرد گندم 1.39 یورو می باشد (Farina Grano Tenero 00 Barilla Kg. 1) و براین اساس میزان دریافتی حداقل بگیر ما در ایتالیا معادل حدوداً 665 کیلوگرم آرد میشود. در ایتالیا مشابه ما نان های سنگک و تافتون و... نیست که قیمتشان به نسبت نان فانتزی ارزان تر می باشد و به ناچار باید قیمت نان فانتزی را لحاظ کنیم. در اینجا چند مدل از نان فانتزی ها را که چک کردم هر کیلو 3 یورو قیمت خورده بودند (Panini Integrali Gr. 500 - Panini Piccoli Assortiti Gr. 500 - Panini Filoncini Piccolini Gr. 500) و بر این اساس دریافتی حداقل بگیر ما معادل 308 کیلوگرم نان میشود.
ایران: قیمت آراد گندم آزاد در ایران متغیر هست و از کیلویی 26 هزار تومان (+) تا ارقام بالای 50 هزار تومان نیز دیده میشود. من همان 26 هزار تومان را لحاظ میکنم. بر این اساس حداقل بگیر ما در ایران دریافتی در حدود 404 کیلوگرم آرد دارد. برای قیمت نان متأسفانه برای ایران نمیتوان به رقم مشخصی دست پیدا کرد و نان سه نرخی است! که دو نرخ آن یارانه ای و یک نرخ آزاد می باشد. بر این اساس بعنوان مثال قیمت نان سنگک از 5 تا 15 هزار تومان متغیر است (+). من اینجا نان سنگک با وزن چانه 650 گرم و قیمت 10 هزار تومان را لحاظ میکنم. بر این اساس دریافتی حداقل بگیر ما در ایران معادل 682.5 کیلوگرم نان میشود.
برای مقوله آرد بوضوح وضعیت ایتالیا بهتر هست ولی برای نان این چنین نیست اگرچه با لحاظ کردن این نکته مهم که ما قیمت نان فانتزی در ایتالیا را لحاظ کردیم در حالیکه در ایران نان فانتزی به نسبت با در نظر داشتن وزنش گران تر از سنگک و تافتون و... هست. بهرحال در این قسمت نمیتوان کشوری را با اطمینان مناسبی بهتر دانست و بنظرم هردو کشور برابر اند.
م) نسبت درآمد به قیمت گوشت قرمز و سفید (سال 1403 - 2025):
ایتالیا: قیمت گوشت قرمز متغیر هست و من برای دقیق تر بودن مقایسه سردست گوسفندی بنظر بی استخوان را لحاظ میکنم (Spalla di Agnello già tagliata) که قیمتی حدوداً برابر با کیلویی 21 یورو دارد. بر این اساس دریافتی حداقل بگیر ما در ایتالیا معادل 44 کیلوگرم گوشت سردست گوسفندی هست.
قیمت ران مرغ نیز کیلویی 7.9 یورو می باشد (Cosce Di Pollo Sfuse Kg.1) که بر این اساس دریافتی حداقل بگیر مد نظر ما معادل 177 کیلو ران مرغ میشود.
ایران: گوشت قرمز کیلویی حدوداً 670 هزار تومان قیمت دارد (+) که این قیمت گوشت با استخوان است و بدون استخوان تا کیلویی 800 هزار تومان و بیشتر نیز میرسد. من برای مقایسه دقیق تر در مورد ایران نیز سردست گوسفندی را لحاظ میکنم که کیلویی 615 هزار تومان می باشد (+). بر این اساس دریافتی حداقل بگیر ما در ایران معادل 17 کیلوگرم سردست گوسفندی می باشد.
قیمت ران مرغ بدون کمر در ایران کیلویی 85 هزار تومان می باشد (+) که بر این اساس دریافتی حداقل بگیر ما معادل 123.5 کیلوگرم ران مرغ میشود.
در این قسمت نیز بوضوح برتری فاحش برای کشور ایتالیاست و اقتصاد ایران حرفی برای گفتن ندارد.
ن) نسبت درآمد به قیمت لبنیات (سال 1403 - 2025):
ایتالیا: برای قیمت یک لیتر شیر ارقامی مابین 1.93 و 1.99 یورو و بعضاً بیشتر دیده میشود که در اینجا من 1.99 یورو را لحاظ میکنم (Latte Fresco Intero Alta Qualità Tapporosso Lt. 1). برای ماست نیز یک کیلوگرم ماست کامل به قیمت 4.25 یورو را لحاظ میکنم (Sterzing Vipiteno Yogurt Vipiteno Intero Bianco 1000 gr). بر این اساس دریافتی حداقل بگیر ایتالیایی ما معادل 465 لیتر شیر و 218 کیلوگرم ماست می باشد. توجه داشته باشید که شیر و ماست ما در اینجا قید کم چرب و... ندارند که به نسبت ارزان ترند. همچنین قیمت 500 گرم ماست خامه ای 2.19 یورو می باشد (E' piu' yogurt crema bianco gr.500) که نسبتش با درآمد 925 یورویی حداقل بگیر مد نظر ما میشود حدوداً 211 کیلوگرم.
قیمت یک کیلوگرم گرم پنیر منطقه پیمونت در ایتالیا 11.9 یورو می باشد (Toma Raschera Dop Gr. 200) که بر این اساس دریافتی حداقل بگیر ما حدوداً معادل 78 کیلوگرم پنیر میشود.
قیمت 500 میلی لیتر خامه دسر 2.79 یورو (Halta preparato vegetale per dolci ml.500) و 200 میلی لیتر خامه پاستوریزه 2.35 یورو می باشد (Panna Fresca Pastorizzata C.l.t. Ml. 200) و بنابراین نسبتشان با درآمد مورد بررسی ما به ترتیب حدوداً 166 و 79 لیتر میشود.
ایران: شیر کامل دامداران 946 میلی لیتری 35 هزار تومان می باشد (+) و ماست پرچرب 900 گرمی میهن نیز 42.400 هزار تومان می باشد (+). بر این اساس دریافتی حداقل بگیر ما در ایران معادل 284 لیتر شیر و 223 کیلوگرم ماست میشود. همچنین قیمت ماست خامه ای 700 گرمی پگاه در وبسایت فروشگاه افق کوروش و با لحاظ کردن محصولات موجود برای شهر تهران 35.900 می باشد (+) که نسبتش با درآمد حداقل بگیر ما میشود حدوداً 205 کیلوگرم.
پنیر سفید تی فتا کاله 400 گرمی 52 هزار تومان می باشد (+) و بر این اساس نسبت درآمد به قیمت پنیر برای یک حداقل بگیر در ایران معادل حدوداً 81 کیلوگرم پنیر میشود.
قیمت خامه پگاه 200 میلی لیتری 47 هزار تومان می باشد (+) و با عنایت به این قیمت نسبتش با درآمد مد نظر ما حدوداً 45 لیتر میشود. برای خامه دسر معادلی در ایران پیدا نکردم با توجه به اینکه خامه قنادی هم محسوب نمیشود.
بطور کل در این قسمت نمیتوان برتری مطلقی را برای هیچ یک ازین دو کشور عنوان ساخت. در زمینه شیر و خامه برتری مطلق با ایتالیاست و در زمینه ماست و پنیر وضعیت ایران بهتر هست گرچه اختلاف به اندازه موارد شیر و خامه نیست.
س) کیفیت اینترنت (سال 1403 - 2025):
از آنجایی که سرعت و کیفیت اینترنت ربطی به درآمد ندارد بنابراین جدیدترین آمار از سرعت اینترنت ارائه شده را در وبسایت معروف speedtest برای مقایسه مد نظر قرار میدهم.
ایتالیا: برای اینترنت موبایل رتبه این کشور 50 و برای اینترنت ثابت 63 هست.
ایران: برای اینترنت موبایل رتبه 72 و اینترنت ثابت رتبه 139 به چشم میخورد.
فکر نکنم کسی در این بخش انتظار برتری ایران را داشته باشد و این ارقام طبیعی هست. البته ممکن است بر حسب ماه های مختلف در حد چند پله رتبه ها جابجا شوند و نوسان داشته باشند ولی اینکه 22 رتبه جهش داشته باشیم بگوییم کیفیت اینترنت موبایل ایران به اندازه اینترنت موبایل ایتالیا بشود!، این چنین چیزی وجود ندارد. برای دیگر جنبه های کیفیت اینترنت نیز مشخصاً اینترنت بدون فیلتر ایتالیا (چه از نظر تحریم توسط وبسایت های معتبر خارجی از هوش مصنوعی تا سازندگان کارت گرافیک و... و چه تحریم های داخلی) از همه نظر برتری دارد.
ع) نسبت درآمد به اجاره بهای منزل (سال 1403 - 2025):
ایتالیا: میانگین اجاره بها برای هر متر مربع در شهر رم پاییتخت ایتالیا 17.4 یورو در ماه می باشد که از دو رقم حدوداً 10 و 24 یورو بدست آمده است (+). در ایتالیا چیزی به نام رهن مشابه آنچه در ایران هست نداریم و چیزی که هست یعنی «Cauzione» اساساً چندین برابر اجاره بهای ماهانه نیست و فی المثل میتواند به اندازه سه ماه اجاره باشد. من قیمت رهن را مقایسه نمیکنم مابین دو کشور و بر روی اجاره بهای ماهانه متمرکز میشوم. اگر متراژ 71 متر مربعی را در نظر بگیریم (بخاطر یکسان بودن با مورد ایران) به سه رقم 1235 یورو (برای میانگین) [نسبت درآمد به اجاره 1.33] و 174 یورو (برای حد پایین) [نسبت درآمد به اجاره 5.31] و 1704 یورو [نسبت درآمد به اجاره 1.84] برای حد بالا میرسیم. البته ارقام کمتر از 10 یورو هم برای اجاره بها در شهر رم حتی تا 8 یورو در منطقه «Centro Storico» نیز هستند (+) ولی پرداختن به ارقام مختلف کمکی به مقایسه نمیکند.
ایران: میانگین اجاره بها برای تهران 16.5 میلیون تومان در ماه هست (+) و برای اینکه بتوان قیاس کرد باید متراژ را نیز در اینجا مشخص سازیم. اگر برای اجاره بها بسراغ جنوب تهران بعنوان منطقه ای به نسبت ارزان برویم که طبیعتاً قیمت هایش قابل قیاس با مرکز و شمال و... تهران نیست، میتوان به متراژ 71 متر مربع و اجاره ماهیانه 5 میلیون و 880 هزار تومانی رسید (+). بر این اساس حدوداً نسبت درآمد حداقل بگیر در ایران به این اجاره بها یک به دو میشود.
با عنایت به حد پایین قیمت اجاره بها در شهر رم که طبیعتاً مربوط به مناطقی مشابه جنوب تهران برای رم میشود تا حد بالا و شمال تهران، در این مقایسه نیز برتری مطلق با ایتالیاست.
ف) نسبت درآمد به قیمت هر متر مکعب آب شرب بخش خانگی (سال 1403 - 2025):
ایتالیا: یک برتری مهمی که ایتالیا به نسبت ایران دارد این است که در وبسایت شرکت مربوط به ارائه خدمات آب و فاضلاب میلان ایتالیا برای مشترکین خانگی تعداد افراد ساکن خانواده برای مصرف آب لحاظ میشود در حالیکه در ایران این چنین نیست و الگوی مصرف برای یک خانواده 6 نفره با 2 نفره یکسان است!، این مقوله البته اوج جهل و بیسوادی مسئولین نظام جمهوری اسلامی را میرساند. نرخ پایه برای هر متر مکعب آب آشامیدنی بخش خانگی 0.4 یورو برای متر مکعبی که مازاد بر میزان تعیین شده مصرفی برای انشعاب مد نظر نیست می باشد (+) که البته یک هزینه ثابت 0.008 یورویی را نیز به ازای هر نفر داریم که میتوان آنرا معادل آبونمان در ایران دانست ولی محل بحث ما نیست. بر این اساس دریافتی حداقل بگیر ما معادل 2315 متر مکعب آب میشود. مشابه ایران در اینجا در صورت مصرف بیش از الگوی مشخص شده هزینه کلی متر مکعب آب مصرفی افزایش پیدا نمیکند بلکه میزان متر مکعب مازاد مصرفی در سه سطح دارای قیمت های متفاوتی می باشد که تصاعدی هستند. سطح سومش 0.74 یورو بیشتر قیمت ندارد. البته سالانه 33 متر مکعب هم برای هر خانوار با نرخ کاهشی یعنی هر متر مکعب 0.23 یورو محاسبه میشود ولی چون بحث ما صرفاً روی قیمت پایه هر متر مکعب آب آشامیدنی هست آنرا در نظر نمیگیرم که طبیعتاً رقم نهایی ما را افزایش میتواند بدهد یعنی حداقل درآمد مد نظر مقدار بیشتری آب را شامل خواهد شد.
ایران: قیمت ثابت هر متر مکعب آب غیر یارانه ای برای بخش خانگی 7 هزار تومان می باشد (+) که بر اساس مصرف مشترکین خانگی و تبعیت از الگوی مصرف یا پر مصرف بودن و... با ضرایبی هزینه قبض آب بر اساس آن محاسبه میشود. مثلاً از 12 متر مکعب تا 36 متر مکعب هزینه اعمال شده برای هر متر مکعب در قبض مشترک خانگی حدوداً 5900 تومان خواهد بود. بر اساس همین 5900 تومان حداقل بگیر ما در ایران دریافتی معادل حدوداً 1780 متر مکعب آب دارد.
در این قسمت نیز برتری مطلق با ایتالیا هست و هزینه آب مشترک خانگی در این کشور بوضوح کمتر از ایران است.
ص) برق خانگی (1403 - 2025):
ایتالیا: قیمت برق در این کشور متغیر است و همچنین مالیات بر ارزش افزوده نیز دیده میشود گرچه از آنطرف مالیات را برای برخی موارد که چک کردم صفر درج کرده بودند (+) و نمیدانم آیا کلاً مالیات نیست و صرفاً مالیات ارزش افزوده هست یا خیر. بهرحال من قیمت 0.14 یورو برای هر کیلو وات ساعت را لحاظ میکنم که نسبت به قیمت هایی همچون 0.13 کیلو وات ساعت که در دسترس نیز می باشند مشخصاً گرانتر است. بر این اساس دریافتی ماهانه 925 یورویی ما معادل 6 هزار و 607 کیلو وات ساعت خواهد بود.
ایران: هزینه هر کیلو وات ساعت مشترک خانگی که مازاد بر الگوی مصرف نباشد در سال 1403 برای ماه های گرم برابر با حدوداً 215 تومان (تا 200 کیلو وات ساعت) و بیش از الگوی مصرف (تا 300 کیلو وات ساعت) 1131 تومان می باشد در صورتی که متوسط مصرف ماهانه از 300 کیلو وات ساعت تجاوز نکند (+). در ماه های گرم این رقم حداقلی 215 تومانی به 301 تومان افزایش پیدا میکند. در اینجا میتوان یک میانگین مابین این سه رقم را لحاظ میکنم که میشود 548.6 تومان و من آنرا 548 تومان در نظر میگیرم و بر این اساس درآمد ماهیانه مد نظر ما معادل 19 هزار و 165 کیلو وات ساعت است.
گرچه در اینجا برتری ظاهری با ایران هست اما با عنایت به عدم وجود ناترازی انرژی و خاموشی های دو ساعته سه روز در هفته در ایتالیا که حتی در فصل زمستان در ایران کماکان ادامه دارند متوجه میشویم نمیتوان بهمین راحتی برتری را به جمهوری اسلامی اختصاص داد. از طرفی دیگر اختلاف حدوداً 13 هزار کیلو وات ساعت آن قدر هست که بنظرم بتوان قیمت برق را یک امتیاز مثبت برای ایران در نظر گرفت.
ق) گاز خانگی و گازوئیل (1403 - 2025):
احتیاجی به مقایسه بر اساس آمار و ارقام مستند نیست و برتری محسوس در اینجا با ایران است کما اینکه در مورد بنزین بود به طبع برتری برای سوخت های دیگر نیز به طبع برتری در مقوله بنزین حاصل خواهد شد. همچنین سوزاندن هیزم های عرضه شده در فروشگاه ها که قیمت مناسبی دارند به جهت کاهش مصرف گاز خانگی نیز میدانیم توسط برخی خانوارهای اروپایی انجام میشود. البته با توجه به ناترازی هایی که هست مشخصاً طی سالهای آتی این اختلاف هزینه ها کاهش پیدا خواهد کرد و یا آنکه کیفیت محصول ارائه شده دچار افت خواهد شد مثل قطعی گاز ویلاهایی که فصلی صاحبانشان در آن ساکن میشوند در استان های شمالی کشور.
.........................................................................................
همانطور که مشاهده کردید برتری فاحش در موارد متعددی با ایتالیا بود و اساساً اقتصاد ایران حرفی برای گفتن ندارد در مقابل اقتصاد ایتالیا. اگر درآمد ما به ماهیانه 2 هزار یورو مشابه یک کارمند افزایش پیدا کند براحتی میتوانید متوجه شوید چقدر ارقام و وضعیت اقتصادی در ایتالیا حتی به نسبت یک درآمد 25 میلیونی در ایران بهتر خواهد بود. این مقایسه مهر ابطال بر آراء و مشتی بر دهان یاوه گویان جیره خوار حکومتیست تا زین پس سعی نکنند اقتصاد افتضاح جمهوری اسلامی ایران را ولو یک درصد بهتر یا حتی برابر نشان دهند. برتری های دو کشور را میتوان بدین صورت نشان داد:
ایتالیا
تولید ناخالص داخلی - شاخص فلاکت - تورم سالیانه - ارزش پول ملی - خودرو - اجاره منزل - آب مصرفی بخش خانگی - گوشت قرمز - گوشت سفید - شیر - خامه - آرد - کیفیت اینترنت
ایران
بنزین - گازوئیل - برق - گاز خانگی - پنیر - قیمت نان
ممکن است در آینده معیارهای دیگری را نیز اضافه کنم ولی بنظرم همین موارد بخوبی بیانگر وضعیت بغرنج و افتضاح اقتصاد ایران برای عامه مردم به نسبت اقتصاد کشوری همچون ایتالیا هستند. در نظر داشته باشید اقتصاد کشورهایی همچون آلمان و آمریکا از ایتالیا بطرز محسوسی قویتر است و بطریق اولی اقتصاد ایران در مقابل آنها خوارتر است.
