نقد آراء حجت الاسلام دکتر علی مصلح (1)

بسم الله الرحمن الرحیم

 

در این پست میخواهم روی به بررسی اظهارات یکی از افراد نسبتاً خبره در حوزه نقد باستانگرایی بیاورم و نقدهای خودم را با شما مخاطبین وبلاگ به اشتراک بگذارم:

اخیراً سلسله جلساتی تحت عنوان «ملّی‌گرایی؛ کدام زرتشت؟ کدام کوروش؟» منتشر شده که در آن دکتر علی مصلح روی به نقد جریان ناسیونالیسم و باستانگرایی می آورند. من جلسه اولش را مشاهده کردم (اینجا) و چهار اشکال در آن بنظرم رسید که در اینجا به سمع شما مخاطبین وبلاگ میرسانم. اگر سه جلسه دیگر را هم مشاهده و نقدهایی بنظرم رسید در پست های جداگانه ای بیان خواهم کرد.

نقد منتقدین باستانگرایی (سر آغاز)

بسم الله الرحمن الرحیم

 

درست است که من بعنوان مالک این وبلاگ منتقد باستانگرایی محسوب میشوم اما این دلیل نمیشود چشمم را بر اشکالات و نقدهای وارده به دیگر افراد منتقد باستانگرایی ببندم. البته پیشتر در وبلاگ اشاره کردم بین منتقدین ایران باستان هم مشابه باستان پرستان افراد متعصب و دگماتیست و فاقد سواد لازم هست و فکر کنم مصادیقی را هم بر شمردم. زین پس در پستهایی ذیل موضوع «نقد منتقدین باستانگرایی» در این صفحه روی به نقد افراد فاقد سواد که خود را منتقد باستانگرایی میدانند و همچنین نقد منتقدین نسبتاً خبره و باسواد این حوزه خواهم آورد، ان شاءالله که مفید به فایده واقع شده و باعث رشد هرچه بیشتر منتقدین باستانگرایی شده و ظرفیت انتقاد پذیری* ایشان را نیز بهبود ببخشد.

 

*: انتقاد پذیری صرفاً منحصر درعدم توهین و رفتار تند نشان ندادن و تشکر از نقد منصفانه یا بطور کل رعایت اخلاقیات در مقابل انتقاد نیست، بلکه مستلزم بررسی انتقاد توسط فرد نقد شونده و ارائه پاسخ حاوی نقد انتقاد یا قبول انتقاد است. این یعنی انتقاد پذیری صحیح در مقابل نقدی درست [منصفانه و بدور از سوگیری های احساسی و مبتنی بر اسناد و ادله عقلی-منطقی و علمی].