مکتب رئالیسم

بسم الله الرحمن الرحیم

نتیجه بررسی و پی جوئی ما از روی نام هائی که در گاتاها به کار رفته اند و به خصوص از روی حالاتی که زرتشت در سرودها داشته است ، به این قرار است.

1 - تمامی گاتاها به جز یسنای پنجاه و سوم همگی در دوره زندگی زرتشت سروده شده است. ملاک قضاوت ما تفاوت و اختلافات مشهودی است که زرتشت در گاتاهای پیوسته به دوره خود با سایر قسمت های اوستا که مطلقاً مربوط به ادوار بعدی است ، دارد .

3 : سایر سرودهای گاتاه مستقیماً وسیله زرتشت سرائیده نشده است، بلکه یکی از رفقا، مریدان و یا هواخواهان وی آنها را سروده است. این مطلب بیشتر از خلال سرودهای یسناهای 33،29 و 50 قابل درک و تشخیص است .

4 - به هرعنوان ، ما ، دارای مجموعه ای از سرودهای مقدس هستیم که در آن تنها یک روح حکم فرماست. تمامی این سرودها حاکی و مبین یک نوع آرزو، امید ، اندوه و ترس است . از این سرودها یک نوع اتکاء و ایمان به دین و سرانجام یک نوع اعتماد و توکل به خدا ، ساطع می گردد .

منبع : کتاب عصر اوستا ؛ مؤلفین : پروفسور اشپیگل ، پروفسور گیگر ، پروفسور ویندیشمن ، پروفسور سن جانا ؛ ترجمه : مجید رضی ؛ صفحه 35 .

درباره مورد چهارم دکتر گیگر :

به هرعنوان ، ما ، دارای مجموعه ای از سرودهای مقدس هستیم

به گفته خود دکتر [ که در پست های قبل بدان اشاره کردیم ] ، این گاتها به بیش از 5560 کلمه نمیرسند و همین ها هم باز به گفته خود دکتر کاملا قابل فهم نیستند ، پس آیا منظور دکتر از مجموعه ای از سروده های مقدس همین باقیمانده ناچیز است ؟ .

که در آن تنها یک روح حکم فرماست.

آیا سروده هایی که به گفته خود دکتر ، از یک نفر نیستند و حتی یکی از هاتهای آن در زمان زنده بودن زرتشت سروده نشدند ، دارای یک روح اند ؟ .

تمامی این سرودها حاکی و مبین یک نوع آرزو، امید ، اندوه و ترس است .

آیا منظور از این آرزو و اندوه و ترس ، رابطه میان روح گاو و زرتشت نیست ؟ ، یعنی خشنودی روح گاو مبین امید و آرزو شد ؟ .

لینک مرتبط اینجا .

از این سرودها یک نوع اتکاء و ایمان به دین و سرانجام یک نوع اعتماد و توکل به خدا ، ساطع می گردد .

اتکاء و ایمان به روان گاو تعریف کردن دارد ؟!  .

براستی چرا اکثر مستشرقان درباره اوستا دو پهلو سخن میگویند ؟ از یک طرف میگویند تحریف شده است و نامفهوم است و ... و از طرفی دیگر هم اینطور از آن تعریف میکنند ؟ این تناقض نشانه چیست ؟ .