مکتب رئالیسم

بسم الله الرحمن الرحیم

ما بطور کل دو نوع مرگ داریم، یکی مرگ بالینی و برگشت پذیر/Clinical Death و دیگری مرگ بیولوژیک و برگشت ناپذیر/Biological Death مرگ بالینی اگر عملیات احیا مؤفقیت آمیز نباشه یا دستگاه های مربوطه برای جبران عدم کارکرد قلب و... وصل نشن 4 الی 6 دقیقه بعد میشه مرگ بیولوژیک (منبع: بنگرید به اینجا).

در روند منجر به مرگ برگشت ناپذیر سلول های تمام قسمت های بدن مثل مغز شروع به تخریب شدن میکنند و کار بجایی میرسه که دیگه جسم از بین میره بخاطر مرگ کامل مغزی مثلا یا... در مرگ بالینی یا برگشت پذیر فرد دچار ایست قلبی میشه، البته ریه هایش هم از کار می افتند و اینجاست که عملیات احیا یا CPR روی فرد انجام میشه. در فیلمها دیدید دیگه، شوک میدن یا روی قفسه سینه رو فشار میدن و... این بعد از رخ دادن مرگ بالینی هست.

انسان هشیاریش رو در لحظات کوتاهی بعد از مرگ بالینی از دست میده و بدلیل توقف فعالیت قلب و بعد ریه، اکسیژن رسانی به سلول ها انجام نشده نتیجتاً سلول ها کم کم می میرند. اون دستگاهی که کنار بیماران هست رو دیدید خطش صاف میشه میگن مرده طرف در سریال ها و...؟! اسمش EEG یا الکتروانسفالوگرافی هست. اون خط هایی که صاف میشه و به اصلاح میگن Flat میشه، یکیش مربوط به مغزه، یعنی امواجی از بیرونی ترین لایه های مغز دیگه دریافت نمیشه (برای داخل و لایه های عمقی مغز نیاز به fMRI هست تا مشخص بشه امواج گاما تولید میشه یا خیر) یک مطالعه ای هم انجام شد و در آن نشان داده شد بعد از مرگ بالینی حتی تا سی ثانیه امواج گاما توسط مغز تولید میشه و نتیجتاً از سی ثانیه بعد از مرگ بالینی دیگه هیچ فعالیت قابل ردیابی از مغز وجود نداره، مگر از fMRI کمک بگیریم که تاکنون انجام نشده اینکار دقیق مشخص بشه مغز فعالیتی داره یا نداره کلاً بعد از گذشت سی ثانیه از مرگ بالینی (برای مطالعه بیشتر بنگرید به اینجا).

نتیجتاً اصطلاحاً میگن مغز فعالیت غیر قابل ردیابی داره چون EEG نشونش نمیده. حالا خیلی از افرادی که به مرگ بالینی رفتند و بعضا بیش از سی ثانیه دوران مرگ تا احیاشون طول کشیده یکسری تجربیاتی رو داشتند و به تجربه این افراد RDE (خاطره تجربه ی مرگ) یا NDE (تجربه نزدیک به مرگ) میگن، چرا؟ چون مرگ بالینی رو تجربه کردند و لب مرز مرگ بیولوزیک بودن ولی کامل نمردن و برگشتن. برخی ازین افراد در عین تجربه RDE/NDE، تجربه خروج از بدن یا OBE هم داشتند.

تجربیاتی که افراد حین ان دی ای یا آر دی ای داشتند به دو دسته سابجکتیو و آبجکتیو تقسیم میشه، سابجکتیو یعنی چه؟ همین تصورات شما، افکار شما و... خلاصه آنچکه در ذهن شما میگذره سابجکتیو محسوب میشه. تجربیات سابجکتیو اینها مثلا دیدن تونل نور سفید و بعضاً عزیزان یا عالمی جدید و... بوده، آبجکتیو بطور کل چیه؟ مثلاً دیدن و شنیدنی که در همین جهان مادی ما تجربه میکنیم، به این تجربیات شما میگن آبجکتیو، حالا اینکه تجربیات ابجکتیو این افراد در دو بخش شنیدن و دیدن بوده یعنی چه؟ یعنی بعنوان مثال توانسته صدای پرستار و افراد داخل اتاق رو بشنوه یا از بدنش بیرون اومده تونسته وقایعی رو ببینه که داشته در اتاقش اتفاق می افتاده.

حالا فرق این تجربیات آبجکتیو با یک ادعای ساده چیه؟ فرقش اینه که راستی آزمایی علمی شدند، یعنی تیم دکتر سام پرنیا مثلا راستی آزمایی کرده و متوجه شدند این افراد واقعا دارن درست میگن اصلا نباید چیزی میشنیدن یا میدیدن چون مغزشون در پایین ترین حالت از نظر فعالیت قرار داشته، و چه بسا مواردیشون که خیلی طول کشیده مثلا دو سه دقیقه از مرگ بالینی گذشته، با این همه هشیاری کاملی داشتند و با چشم بسته و... تونستن ببینن و بشنون. یکسری تجربیات دیگه هم داشتن مثل دیدن پیامبر یا فرشته که خب ما دسترسی نداریم بخوایم از لحاظ علم پزشکی بگیم ابجکتیو بودن، یکسری تجربیات دیگه هم داشتن نوعی پیشگویی بوده، مثلا فردی خواهرش رو دیده بعد فهمیدن خواهرش فوت کرده و... .

برای تجربیات سابجکتیو هم مسئله اینجاست که عموماً تجربه کنندگان گفتند واقعی تر از واقعی بوده یعنی حس و حالشون از حالت بیداری هم بهتر بوده بر خلاف مثلاً هنگام خواب که بعد بیداری میفهمیم اختیار و کنترل و حسی که در هنگام بیداری داریم رو اون زمان نداشتیم و... ، این هم یکی دیگر از معضلات این تجربیات برای افرادی هست که سعی دارند بگن آگاهی/ذهن/روح منحصر در مغز انسان هست.

این حالت NDE رو با ماده ای بنام DMT هم میشه تجربش کرد تا حدی، و طی یک آزمایش حتی برخی آتئیست ها بعد تجربش خداباور شدند!!، بنگرید به توضیحات دوستم جناب آقای مسیح در اینباره:

[DMT] مواد مخدر نیست روانگردان است و فرق بنیادی با مواد مخدر دارد:

1_ اعتیاد نمیاره

2_ اصلا مثل مواد مخدر در حالت فعالیت مغزی بالا و سلامت کامل یک سری توهمات یا هالوسینیشن ایجاد نمیکنه بلکه به محض مصرف شدیداً فعالیت مغز را کاهش و تنزل می‌دهد و لحظاتی فرد تا دم مرگ می رود.

تجارب حاصل از DMT هم فرامغزی است: حالا اینجا پارادوکس شناخت ارتقاء یافته که با عملکرد مغزی مَعیوب و کاهش یافته همراه است پیش روی آتئیست ها قرار دارد.

اینجا دانشمندان به یک سری آتئیست دی متیل تریپتامین DMT دادن و اون ها دقیقا تجربه شبیه NDE براشون ایجاد شد و خداباور شدند:

Survey of subjective "God encounter experiences": Comparisons among naturally occurring experiences and those occasioned by the classic psychedelics psilocybin, LSD, ayahuasca, or DMT Roland R. Griffiths, Ethan S. Hurwitz, Alan K. Davis, Matthew W. Johnson, Robert Jesse https://journals.plos.org/plosone/article?id=10.1371/journal.pone.0214377

MIND AND BODY. ATHEISTS FOUND "GOD" OR "ULTIMATE REALITY" AFTER TAKING PSYCHEDELIC DRUGS "It speaks to the remarkable authority that experiences of that type often have." https://www.inverse.com/article/55228-atheists-stopped-being-atheists-after-taking-psychedelics

برای درک بهتر موضوع میتوانید این دو کلیپ رو مشاهده کنید:

الف) کلیپ مصاحبه‌ی مورگان فریمن با دکتر سام پرنیا، تجربه‌ی نزدیک به مرگ و هوشیاری و زندگی بعد از مرگ: اینجا

ب) این هم کلیپ سخنان پروفسور بروس گریسون رییس سابق و عضو فعلی بخش مطالعات ادراکی دانشگاه ویرجینیا آمریکا و پدر تحقیقات تجارب NDE، در نشست عمومی بخش مطالعات ادراکی این دانشگاه به سال 2018 است: اینجا

برای مطالعه تخصصی تر و پاسخ به انتقادات نیز میتوانید به این لینک مراجعه کنید. ازین تجربیات بعنوان شاهدی برای آگاهی فرامغزی میتوان استفاده کرد که در اینجا میتوانید بیشتر پیرامون چگونگی تبیین آن مطالعه کنید.