مکتب رئالیسم

بسم الله الرحمن الرحیم

لوسیوس فلاویوس آریانوس از مورخین یونانی عهد باستان در کتاب معروف خود یعنی آناباسیس اسکندر در رابطه با چگونگی مجازات اردشیر پنجم (با نام بسوس، شاهزاده هخامنشی و قاتل داریوش سوم که مدت کوتاهی بعد از مرگ وی خود را پادشاه خواند) توسط این شاه مقدونی میگوید:

Then Alexander gathered a conference of those who were then at hand, and led Bessus in before them. Having accused him of the betrayal of Darius, he ordered his nose and ears to be cut off, and that he should be taken to Ecbatana to be put to death there in the council of the Medes and Persians.

I do not commend this excessive punishment; on the contrary, I consider that the mutilation of the prominent features of the body is a barbaric custom, and I agree with those who say that Alexander was induced to indulge his desire of emulating the Median and Persian wealth and to treat his subjects as inferior beings according to the custom of the foreign kings.

THE ANABASIS OF ALEXANDER, Arrian of Nicomedia, BOOK IV, CHAPTER VII (Treatment of Bessus), Translator: E. J. Chinnock, Project Gutenberg 2014.

آریان عنوان میدارد اسکندر بسوس را به اتهام خیانت به داریوش سوم در شورایی که حاضر کرده بود آورده و دستور میدهد بینی و گوش هایش را بریده و او را به هگمتانه بفرستند تا در شورای مادها و پارس ها کشته بشود. سپس بیان میدارد من این تنبیه افراط گرایانه را تحسین نمیکنم و بالعکس، مثله کردن اندام بارز بدن را یک سنت وحشیانه (یا متعلق به بربرها) میدانم و با کسانی مؤافقم که میگویند اسکندر تحریک (یا وادار) به افراط در تقلید از سنن پارس ها و مادها شده [کلمه «wealth» را نتوانستم متوجه شوم در این متن چه معنی میدهد، بجایش «سنن» قرار دادم] و طبق رسوم شاهان بیگانه با رعیت های خود بعنوان موجوداتی پست رفتار میکرد.

مسلماً منظور آریان از شاهان بیگانه که مردم عادی و رعایای خود را پست تر از اشراف زادگان و خاندان سلطنتی میدانستند اعم از شاهان هخامنشی بوده است و البته عقیده پست تر بودن رعیت در میان شاهان ایران باستان مقوله عجیبی نیست، اینان خود را از خانواده خدایان میدانستند (در اینجا مفصل توضیح دادم) فلذا طبیعیست رعیت را پست تر بپندارند.