یادداشت کوتاه: شب قدر و زیاده روی در تقدیس فروعات!

بسم الله الرحمن الرحیم

 

از زمانی که کودک بودم خاطرم هست نشانه شاخص اعمال شبهای قدر دعای جوشن کبیر بود و مستجاب شدن حاجت بعضاً منوط به خواندن این دعا عنوان میشد. لکن بر اساس جست و جوی کوتاه و ساده ای که اخیراً کردم متوجه شدم سندیت این دعا بشدت محل خدشه است بگونه ای که بهیچ عنوان نه کرامت استجابت دعا را دارد و نه کرامات خاص دیگری را میتوان برایش بر شمرد (بنگرید به اینجا و اینجا) البته بعنوان یک دعای عادی بر اساس نیت خواننده و نیز اهتمامش به متن دعا که در برخی قسمت ها حاوی متن خوبی نیز میباشد میتواند مؤثر بوده و چه بسا تأثیر در خور توجهی هم داشته باشد اما اینکه کرامات خاصی بطور پیش فرض برایش متصور شویم خیر.

یادداشت کوتاه: متممی بر تفسیر کافر حربی

بسم الله الرحمن الرحیم

 

پیشتر طی دو پست به بیان تفسیری بر خلاف تفسیر مشهور از عنوان کافر حربی در دین مبین اسلام و حاشیه مربوط به جزیه که مربوط به آن میشد پرداخته بودم [بنگرید به اینجا و اینجا] و جدای از آن طی سلسله پست هایی بررسی انتقادی نسبت به برخی از دیدگاه های فقهی خیل بزرگی از فقهای امامیه و اهل تسنن داشتم مثل مورد اعتبار شهادت زنان و... الخ [البته تمامی این موارد برای اولین بار نقد نشده و فقهای مدافع خود را پیشتر داشته و دارند و مقالات و بعضاً کتبی حاوی مطالبی در نقد آن آراء به رشته تحریر در آمده است، لکن عقیده خیلی از فقها در عصر غیبت معصوم بنظر میرسد بر خلافشان بوده]. بعداً این پرسش در ذهنم بوجود آمد که اگر در آیین های شرک آمیز و نیز ابراهیمی قبل از اسلام، از میان رفتن معلومات نبی و یا تحریف متن دین باعث انحطاط اکثریت میشد در دین مبین اسلام وقتی کلام الله تحریف نشده چه چیزی باعث پدید آمدن این انحطاط میشده است؟!.

یادداشت کوتاه: جهل سیاسی در قامت آموزش و پرورش

بسم الله الرحمن الرحیم

 

بعد از جریان اخراج معلم ساکن قائمشهر (اینجا) بدلیل اهتمام به پدیده ای بنام معلم بلاگری چندی پیش خبر اخطار به دو معلم و ممنوعیت رسمی به اشتراک گذاشتن فضای کلاس درس در فضای مجازی توسط آموزش و پرورش منتشر شد (بنگرید به اینجا) و بنده حقیر معتقدم این نشانگر جهل در رده های بالای حاکمیتی آموزش و پرورش جمهوری اسلامیست. این افراد بجای ارائه رویکرد و شیوه ای صحیح دقیقاً عین برخوردشان با مقوله هایی مثل حجاب اینجا هم روی به پاک کردن صورت مسئله آورده اند.

شورای نگهبان قانون یا ایدئولوژی سیاسی؟!

بسم الله الرحمن الرحیم

 

پیرامون چرایی و چیستی نهادی موسوم به شورای نگهبان در سیستم جمهوری اسلامی بحث های بسیاری شده است و در اینجا صرفاً میخواهم برداشتی را از فلسفه و عملکرد این نهاد عرض کنم که بنظرم جا دارد بیشتر بر روی آن تأمل شود. مدافعین عملکرد این شورا عموماً به نهاد های مشابه در کشورهای دیگر استناد میکنند و من در اینجا یک مورد را میخواهم از نظر بگذرانم تا به پوچی هرچه بیشتر بیان این شباهت ها واقف شوید. آن مورد دیوان عالی ایالات متحده آمریکا/Supreme Court of the United States است. بر اساس داده هایی که در فضای مجازی برای این نهاد در دسترس است دارای 9 عضو میباشد که رئیس جمهور ایالات متحده آنها را تعیین میکند و مجلس سنا باید تأیید صلاحیتشان کند (خود اعضای مجلس سنا توسط انتخابات تعیین میشوند) و این نُه عضو قابلیت ملغی کردن قانون را هم بدلیل نقض قانون اساسی دارا بوده و اساساً نشستنشان بر این کُرسی دوره ای نبوده و مادامی که رئیس جمهور تصمیم بر برکناری شان نداشته باشد عوض نمیشوند. اعضای این نهاد حتی تصمیمات رئیس جمهور ایالات متحده را هم میتوانند ملغی کنند بدلیل اینکه بالاترین نهاد در دستگاه قضایی فدرال آمریکا محسوب میشود. بر این اساس اختیارات دیوان عالی کشور ما را هم میتوان در این نهاد دید [آخرین مرجع تصمیم گیرنده در پرونده های قضایی در صورت درخواست یا اعتراض طرفین پرونده].

نقدی مبنایی بر لایحه عفاف و حجاب

بسم الله الرحمن الرحیم

 

پیشتر طی پستی نقدهایی را بر لابحه عفاف و حجاب بیان داشته بودم (بنگرید به اینجا) که بنظر میرسد ایراداتی که داشتم در اصلاحیه این لایحه تا حدی (اما نه مکفی و رافع کامل نقدها) اصلاح شده است (بنگرید به صفحات 34 و 35 در اینجا). شورای نگهبان نیز در آخرین نظر خود به تاریخ دوم دی ماه 1402 نقدهای ریز [از لحاظ نقطه گذاری] و درشت [از لحاظ ابهامات و مغایرت] را بر این لایحه وارد ساخته است (بنگرید به اینجا)؛ اما در این پست میخواهم نقدی مبنایی را بر این لایحه وارد ساخته و سیاست کلی جمهوری اسلامی را فاقد وجاهت منطقی لازم در اینجا نشان بدهم.

یادداشت کوتاه: وجهی دیگر از رابطه کوروش دوم با خدایان بابلی!

بسم الله الرحمن الرحیم

 

پیشتر در سلسله پست هایی حاوی ادله منطقی یا اسناد باستان شناسی و تاریخی و نقل قول دانشمندان این حوزه مبنی بر عدم یکتاپرست بودن کوروش دوم برای هر فرد منصفی به ثبوت رسانیده ام که ادعای یکتاپرست بودن کوروش دوم فرزند کمبوجیه اول همان قدر از اعتبار برخوردار است که ادعای نبوت میرزا حسینعلی نوری!. اینجا اما میخواهم به رابطه این شاه با عقاید بابلیان پرداخته و بر اساس ارائه ادله ای منطقی این دیدگاه را موجه جلوه دهم که کوروش دوم نمیتوانسته پرستنده مردوک باشد و صرفاً به جهت تسلط راحت تر بر بابل روی به پرستش ظاهری خدایان بابلیان آورده است. بر این اساس محتملاً کوروش دوم باید پیرو چندگانه پرستی باشد که در رأس آن اهورامزدا جای داشته است آنچنان که داریوش پارسی بود.

سیاه نمایی معکوس!

بسم الله الرحمن الرحیم

 

من پیشتر در پستی نسبت به جریانی که اخیراً پا گرفته با محوریت برنامه پاورقی از فرد معلوم الحالی (محمد رضا شهبازی، ارزشی که زمانی در توییتر یک مدافع نظام اما منتقد جدی بود اما حال با وخیم تر شدن اوضاع اقتصادی و... کشور و روانه شدن پول بیت المال به برنامه اش به مدافع تبدیل شده) هشدار داده بودم که این جریان کاملاً بر مبنای دروغ و شانتاژ و جعلیات فعالیت میکند. توضیح بیشتر آنکه قبل تر ما شاهد یک جریان سیاه نمایی بودیم که غرب را بهشت برین نشان داده و ایران را جهنم معرفی میکرد، در این جریان اما وضعیت ایران تقریباً همراستا با غرب نشان داده میشود (هردو جریان محکوم به بطلان اند بر اساس اسناد معتبر و داده های متقنی که در دسترس هستند). یکی از ارکان هایی این جریان سخنان معدود ایرانیان خارج از کشور و ساکن اروپای غربی یا آمریکای شمالی دال بر وضعیت نه چندان مطلوب در آن کشورهاست.

راستی آزمایی تواریخ هرودوت (8): مورچه های طلا یاب!

بسم الله الرحمن الرحیم

 

اصلی ترین ایرادی که باستان پرستان به پدر علم تاریخ یعنی هرودوت هالیکارناسی میگیرند برخی روایت های بظاهر عجیب و غریبی میباشد که وی نقل کرده است. از آن جمله این دسته از روایت ها تیره بودن نطفه هندیان و مورچه هایی در هند هست که بزرگتر از روباه اند. پیشتر پاسخی فلسفی به بخشی ازین روایات که بنظر میرسد حاصل مشاهده مستقیم خود هرودوت نیستند دادم (بنگرید به مورد ج در اینجا) اما در این پست میخواهم از زاویه ای دیگر به این مهم بپردازم. جدای از روایت تیره بودن نطفه هندیان که شاید ریشه در روایتی واقعی (البته نه بصورت مطلق یا اکثریت) داشته است* در اینجا مورچه های بزرگ مد نظر هرودوت را بررسی خواهم کرد. هرودوت در کتاب سوم بند 102 اثر مشهور خود یعنی تواریخ میگوید:

عیار ایمان!

بسم الله الرحمن الرحیم

 

شریک بن عبدالله نخعی از فقهای قرن دوم هجری قمری که بنابر نقل برخی شیعه هم بوده است (بنگرید به اینجا) ماجرایی دارد که شهید مطهری در جلد اول داستان راستان با عنوان «سفره خلیفه» به نقل از جلد دوم مروج المذهب مسعودی آنرا نقل میکند. خلاصه ماجرای وی ازین قرار است که مهدی بن منصور خلیفه عباسی میخواسته وی عهده دار منصب قضاوت و تعلیم فرزندانش شود اما او به سبب نگاه غیر مثبتی که به دستگاه حکومت داشته ازین امر اجتناب میکرده است. روزی خلیفه وی را مجبور میکند بین سه راه قاضی یا معلم فرزندان شدن و یا خوردن نهار بر سر سفره خلیفه در دربار یک مورد را انتخاب کند. او هم شرکت در مهمانی را برمیگزیند لکن وقتی سفره مجلل دربار خلیفه عباسی را می بیند بگونه ای رفتار میکند که خوانسالار به خلیفه میگوید این مرد دیگر روی رستگاری را نخواهد دید.

کوروش نامه (80): رسوخ باستانگرایی در ترجمه استوانه کوروش دوم

بسم الله الرحمن الرحیم

 

Legends never die
افسانه ها هیچوقت نمی میرند

They become a part of you
اونا تبدیل به بخشی از تو میشن

But you’ll never see the price it costs
اما تو هیچ وقت بهایی که از این بابت پرداخت کردن را نمیفهمی

شاید هیچگاه یک بت پرست سفاک متکبر فکر نمیکرد روزی عین بت از وزیر و روحانی دینی تا دانشمند و کارگر و کارمند و نوجوان و کودک چنان از وی یاد کنند که گویی تجلی الهه ای بر روی زمین بوده و بخش اصلی هویت خیل بزرگی از همنوعان خودش بشود.

تکبر پوچ داریوش یکم

بسم الله الرحمن الرحیم

 

شاهان پارسی همچون کوروش دوم و داریوش یکم عموماً در ابتدای کتیبه هایی که ازیشان برجای مانده خود را با القابی خاص معرفی میکردند که بعضاً جزء القاب رایج میان شاهان بین النهرینی بوده است. برخی ازین القاب توجیهات خود را دارند چنانچه بعنوان مثال وقتی داریوش یکم در بند یک ستون یکم از کتیبه بیستون میگوید: «the great king, king of kings, the king of Persia [Pârsa], the king of countries (I) شاه بزرگ، شاه شاهان، شاه پارس، شاه کشورها» مشخصاً منظورش از شاه شاهان پادشاه حاکمان ساتراپ ها بوده و منظورش از کشورها هم همان ساتراپ هاست.

کوروش نامه (79): دو پادشاه در اقلیمی نگنجند

بسم الله الرحمن الرحیم

 

پیشتر از تضاد احتمالی استوانه کوروش دوم با منشور نبونئید و احتمال تاریخ سازی دروغین توسط کوروش دوم پارسی سخن گفته بودم (بنگرید به اینجا) و در این پست میخواهم به مورد مشابه دیگری بپردازم. در بندهای بیستم الی بیست و دوم استوانه کوروش دوم بر اساس ترجمه ای که موزه بریتانیا از آن قرار داده است میخوانیم:

I am Cyrus, king of the world, great king, legitimate king, king of Babylon, king of Sumer and Akkad, king of the four rims (of the earth), son of Cambyses (Ka-am-bu-zi-ia), great king, king of Anshan, grandson of Cyrus, great king, king of Anshan, descendant of Teispes (Si-iš-pi-iš), great king, king of Anshan, of a family (which) always (exercised) kingship

www.britishmuseum.org/collection/object/W_1880-0617-1941

کوروش دوم میگوید:

منم کورش، شاه جهان، شاه بزرگ، شاه نیرومند، شاه بابل، شاه سومر و اَکد، شاه چهارگوشه جهان. پسر کمبوجیه، شاه بزرگ، شاه شهر انشان، نوه کورش، شاه بزرگ، شاه شهر انشان، از نسل چَیش پیش، شاه بزرگ شاه شهر انشان. دودمان جاودانه پادشاهی

حرمسرا در عیلام باستان

بسم الله الرحمن الرحیم

 

پیشتر بصورت مفصل طی سلسله پست هایی مربوط به خدمتکاران جنسی وجود اینان را که غالباً شاغل در حرمسرا بودند از دوران ماد تا ساسانیان بیان کرده بودم. در این پست میخواهم به یکی از اسنادی بپردازم که از آن میتوان در جهت وجود حرمسرا و خدمتکاران جنسی در دوران عیلام باستان بهره برد. تِپتی اَهَر پادشاه شوش و انشان [عنوان رایج برای خیلی از شاهان عیلام] جز پادشاهان  سلسله کیدینو در دوران عیلامی میانه در قرن پانزده الی شانزده قبل از میلاد بوده است.