مکتب رئالیسم

بسم الله الرحمن الرحیم

در وقوع واقعه غدیر خم و خطبه و عمل الهی پیامبر اکرم (صلوات الله علیه) شکی نیست و بصورت مستند در منابع شیعه و برادران اهل تسنن ما قابل مشاهده است [البته اهل تسنن الهی بودن را قبول ندارند که اثباتش بحثی جداست و در اینترنت موجود میباشد]. مسئله ما در اینجا اما یکی از توجیهات عجیب و به دور از منطق برادرانمان است. گفته میشود دلیلی که پیامبر در غدیر هم توقف کردند استراحت بوده و خطبه شان در رابطه با شاه شاهان امیر المؤمنین علی ابن ابیطالب (علیه السلام) نیز مربوط به حب أسد الله بوده است. و اما بررسی این دو توجیه:

1: آقایان برای ما مشخص کنند در کدام یک از حج های پیامبر اکرم (ص) یا بطور کل در تاریخ اسلام سابقه داشته در حجی به بزرگی حجة الوداع برای استراحت گفته شود آنها که جلوتر هستند برگردند و منتظر بمانیم آنها که عقب ترند به ما برسند؟!، بنابراین مسئله غدیر خم مربوط به ابلاغ پیام پیامبر به مهاجرین و انصار بوده است.

2: چرا پیامبر اکرم (ص) علی بن ابیطالب (ع) را میزان قرار داد؟ اینکه پیامبر گفت دوست علی دوست من و دشمنش دشمن من است نشان از میزان أسد الله است. با کدام دلیل و کدام سند یک دوست باید میزان بشود؟ ممکن است دوستانی داشته باشد که دوست پیامبر محسوب نشوند و این عبارت پیامبر نشان از چیزی برتر از دوستی دارد.