مکتب رئالیسم

بسم الله الرحمن الرحیم

در بخشی از یادداشت اخیر دکتر آرمان ذاکری (عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس) پیرامون وقایع اخیر فلسطین میخوانیم:

سخن کوتاه، یکی از بنیادهای الهیاتی دولت اسرائیل، تشکیل دولتی مذهبی در سرزمینی یکپارچه در انتظار ظهور منجی است و همین ایده از حیث الهیاتی از مهم‌ترین موانع صلح در فلسطین اشغالی است. فراموش نکنیم یگانه نخست‌وزیر ترورشدۀ اسرائیل یعنی اسحاق رابین را یهودی ارتودکس اسرائیلی‌ای به نام ایگال عمیر، به جرم امضای معاهدۀ صلح با فلسطینی‌ها(مشهور به پیمان اسلو) ترور کرد. چون تشکیل کشور مستقل فلسطینی با الهیات صهیونیسم مغایر است. اسرائیل هرگز حتی به مفاد همان توافقات نیم‌بندِ خود با فلسطینی‌ها عمل نکرده است، همان‌طور که قطعنامه‌های سازمان ملل برایش کاغذپاره‌ای بیش نبوده است. ... طنز قضیه اینجاست که اغلب مدافعان امروز اسرائیل، همان کسانی‌اند که علی‌الظاهر با حضور الهیات در عرصه‌های حکومتی و سیاسی مخالفند، اما گویی چون نوبت به اسرائیل می‌رسد همۀ استدلال‌هایشان را فراموش می‌کنند (منبع: بنگرید به اینجا).

سخن آقای ذاکری حاوی نکته تلویحی بشدت مهمی هست و برای درک بهترش بیایید بخشی از سخنان پروفسور ریچارد داوکینز: زیست شناس، آتئیست و ضد دین مشهور پیرامون اسرائیل در سال 2014 مربوط به نبرد فلسطین و اسرائیل در آن سال که البته حاوی جنایات وحشیانه اسرائیلی ها آنهم با یک اتهام واهی اثبات نشده بود (برای نمونه بنگرید به اینجا) را در هافینگتون پست مرور بکنیم:

I have met the following reaction when discussing the vexed and terrible question of Israel/Palestine. Israeli friends have said to me things like, "We needed a Jewish state because, after the Holocaust, we realised that nobody else was going to look after us, we'd have to look after ourselves. Jews have been downtrodden for too long. From now on, we Jews are going to stand tall and take care of ourselves." To which, on one occasion, I replied, "Yes, of course I sympathise with that, but can you explain why Palestinian Arabs should be the ones to pay for Hitler's crimes? Why Palestine? You surely aren't going to stoop to some kind of biblical justification for picking on that land rather than, say, Bavaria or Madagascar?" My friend earnestly said, "Richard, I think we had better just terminate this conversation." I had blundered into another taboo zone, a sacred emotional sanctuary where discussion is forbidden. The emotions aroused by the Holocaust are so painful that we are not allowed even to discuss such questions. A friend will terminate the conversation rather than allow entry to the sanctuary of hurt emotion. (منبع: بنگرید به اینجا)

بطور خلاصه بیان کنم داوکینز در اینجا میگوید هنگام بحث در رابطه با مقوله وحشتناک اسرائیل و فلسطین با این واکنش از جانب دوستان اسرائیلی اش مواجه میشود ماننده اینکه به یک کشور یهودی نیاز داشتند و بعد از هولوکاست متوجه شدیم هیچ کس از ما مراقبت نمیکند و ما از خودمون مراقبت میکنیم و... [بطور کل منظور این است که بعد از واقعه هولوکاست و یک دوره طولانی سرکوب یهودیان فهمیدند باید خودشان از خودشان مراقبت کنند و قوی بشوند و... نتیجتاً رفتند کشور خود را در فلسطین تأسیس کردند]. داوکینز میگوید که در پاسخ گفته است بله و با این مقوله همدردی میکند اما چرا باید اعراب فلسطینی تاوان جنایات هیتلر را بپردازند؟ چرا فلسطین؟ سپس داوکینز میگوید برای انتخاب این سرزمین به جای مثلاً باواریا یا ماداگاسکار به نوعی توجیه بر اساس کتاب مقدس روی نمی آورید؟. در ادامه داوکینز میگوید دوست اسرائیلی اش با جدیت به وی میگوید بهتر است این گفتگو را خاتمه دهند. در پایان هم داوکینز میگوید در یک مکان تابو دیگر اشتباه کرده بوده و فلسطین یک پناهگاه عاطفی مقدس است که در آن بحث و گفت و گو ممنوع میباشد و احساسات برانگیخته شده توسط هولوکاست آنقدر دردناک است که حتی اجازه طرح چنین سؤالاتی نیست و دوست وی بجایش گفت و گو را خاتمه میدهد.

فارغ ازینکه هولوکاست دروغی بیش نیست [برای مطالعه بیشتر بنگرید به + + + + +] اما این مسئله بشدت به چشم میخورد که تنها دلیلی که یهودیان صهیونیست فلسطین را انتخاب کرده و بخاطر این انتخاب حاضر به کشتار کودکان و زنان و حتی بمباران مدارس سازمان ملل هم شدند کتاب مقدسشان است! یعنی یک مقوله کاملاً دینی و مذهبی که حتی بخاطر تعصب روی آن نه تنها نخست وزیر خود را ترور کردند بلکه به عهدی که وی بسته بود هم عمل ننمودند!!. حالا این سؤال پیش می آید که چرا یهودیانی که آتئیست شدند [هماننده جرج سوروس] حامی اسرائیل هستند؟ این افراد اگر واقعاً در آتئیست بودنشان صادق هستند برای چه حامی ایدئولوژی کاملاً دین محور اند؟!.

از یهودیان بظاهر ملحد بگذریم چرا رسانه های برانداز و نیز باستانگرایان مخالف حکومت دینی مخالفت خود را با اسرائیل نشان نمیدهند؟ مگر نه اینکه اسرائیل هم دقیقاً عین جمهوری اسلامی حکومتی دین محور است [چنانچه توضیحاتش را در ابتدای این پست بیان کردم] و از قضا دلیل جنگ فلسطین و اسرائیل برداشت خود سرانه و تحریف آمیز صهیونیست ها از دین خودشان است؟ (برای مطالعه بیشتر بنگرید به اینجا)، پس چرا باستان پرستانی که سخنان ضد دینی لقلقه زبانشان هست سر مسئله اسرائیل خفه خون گرفتند؟ آقا، تعارف که نداریم، اسرائیل فقط و فقط بخاطر دین و اهتمام به کتاب مقدسش در فلسطین جنایت میکند، مگر تو برانداز مخالف حکومت دینی نیستی؟ مگر مخالف جمهوری اسلامی نیستی که چرا بخاطر مباحث دینی مدافعین حرم و... دارد؟ [گرچه اینها جنبه ملی هم دارند] پس چرا حالا دهانت را بستی و ضد اسرائیلی نیستی؟ چرا هیچ یک از اینفلوئنسرهای مطرح ایرانی و برانداز نظام یا من و تو یا ایران اینترنشنال ضد اسرائیلی نشدند؟.

این جز این است که دشمنی اینها با جمهوری اسلامی بخاطر منافع مادی و نه ایدئولوژی هست؟ بهرطبع در دشمنی با اسرائیل منفعت مادی درخوری نصیب افراد غرب نشین نمیشود بخصوص آنکه غولهای حوزه اقتصادی و رسانه دنیا دست یهودی هاست. کارشکنی که برای سه مجری مسلمان در یکی از شبکه های رسانه ای آمریکا ایجاد شد بخوبی به بقیه می فهماند اگر ضد دین هستید فقط بر روی جمهوری اسلامی متمرکز شوید! اسرائیل حرم ماست و ما هم مدافعش هستیم، مخالف مدافعان حرمید به ج اسلامی توهین کنید، ما دوست داریم مالیات مردم را آنجا خرج کنیم، باز مخالفید به ج اسلامی توهین کنید!! این گندابه فساد و کثافات جایی است که یک برانداز ایرانی در آن دست و پا میزند.

توجه داشته باشید اینکه می بینید برخی ازین براندازان عملکرد اسرائیل را نقد میکنند عموماً معطوف به برخی جنایاتش است، من دارم میگویم مگر شما مخالف حکومت دینی و... نیستید؟ اساس و مبنای حضور اسرائیل در فلسطین دین و کتاب دینی هست نه چیز دیگری، چرا از اساس با اسرائیل و حضورش در فلسطین مخالفت نمیکنید همانطور که با جمهوری اسلامی بعنوان یک حکومت دینی از بیخ و بن مخالفید؟!.