بسم الله الرحمن الرحیم
شهید مطهری پیرامون شعار گفتار و کردار و پندار نیک زرتشتیان نقدی بر اساس فلسفه اخلاق بیان داشته و میگوید:
دو مسئله است که باید گفته شود: یکی اینکه در اخلاق و تربیت اسلامی به چه اصول و مبانیای توجه شده. در اخلاق و تربیت، صحیح نیست که بگوییم: اخلاق خوب، تربیت خوب. اخلاق خوب و تربیت خوب را باید به دست آورد. کسی نمیگوید غیر از این است، ولی عمده این است که هر مکتبی چه سیستم اخلاقی را خوب میداند و چه سیستم اخلاقی را بد میداند. مکتبهای اخلاقی دنیا که همه اخلاق پیشنهادی خود را به عنوان اخلاق خوب پیشنهاد کردهاند تفاوتشان با یکدیگر در حد تضاد است، یعنی حداکثر تباین میانشان هست؛ یک عمل را مکتبی اخلاقی میداند و مکتب دیگر ضد اخلاقی. اخلاق علم دستوری است، یعنی علم «چگونه باید بود» و فرمان اینکه اینطور باش. سؤال این است که چگونه باشیم از نظر این مکتب خوب خواهیم بود؟ پس صرف توصیه کردن به اینکه اخلاق خوب داشته باشید، معرّف یک مکتب اخلاقی نمیتواند باشد. و شاید مکرر گفته باشیم که پوک ترین و بیمغزترین حرفها همین حرف منسوب به زردشت است که میگوید:
گفتار نیک، پندار نیک، کردار نیک. آخر نیکی چه هست؟ مثل این است که از مهندسی برای ساختمان یک مسجد طرح بخواهند، به او بگویند: طرح شما چیست؟
