بسم الله الرحمن الرحیم
پیشتر در رابطه با فلسفه واقعه عاشورا قلم فرسایی کرده بودم (عاشورا از منظری دیگر) و در ابتدای آن پست متذکر شده بودم که برخی نمیخواهند ازین زاویه قیام عاشورا دیده شود. امروز میخواهم بطور اختصار به برخی تحریفات دینی مرتبط اشاره کنم. این تحریفات برخی در خور توجه اند مثل عدم وجود حرم حضرت زینب (سلام الله علیه) در دمشق و برخی زیاد مهم نیستند ماننده شش ماهه نبودن علی اصغر در روز عاشورا.
بسم الله الرحمن الرحیم
پلوتارک مورخ یونانی قرون اول و دوم میلادی در خلال اشاره به خصایص و ویژگی های مثبت اسکندر کبیر بعد از عنوان کردن بخشندگی و اهل بذل بودن وی نسبت به اطرافیانش پیرامون اهتمام او به عدم عیاشی و راحت طلبی در دوران بعد از شکست هخامنشیان و... سخن رانده و اشاره میکند که اسکندر رفتار تجمل گرایانه پارسها را نقد کرده و یارانش را نسبت به انجام رفتاری مشابه پارسها برحذر میداشته و میگفته است که همین رفتار باعث شکست اینان گردید. متن کامل روایت پلوتارک در اینباره را اینجا قرار میدهم:
بسم الله الرحمن الرحیم
Liar feet have got no rhythm
Though it's easy to preten
I know you're not a fool
چندی پیش که حادثه بالگرد رییس جمهور سابق جمهوری اسلامی ایران اتفاق افتاد برخی از رسانه ها یا کانال ها و... در فضای مجازی بر روی کیفیت از دنیا رفتن آیت الله رئیسی با پهلوی دوم متمرکز شدند و بدین منظور به روایتی از مرگ پهلوی دوم دست یازیدند که توسط دو تن از وزرای محمد رضا شاه طی مصاحبه ای عنوان شده بود. بخاطر جایگاه سیاسی که آن دو نفر داشتند صرف عنوان کردن روایتی که بیان میدارند توسط رسانه ها خالی از اشکال است اما استناد کردن به آن و مرجع قرار دادنش بشدت مناقشه برانگیز است و ادله قوی را در بی اعتبار ساختن آن روایت میتوان اقامه کرد و بنظر میرسد آن دو وزیر مشابه برخی سیاستمداران الآن که وقتی جایگاه سیاسی خود را از دست میدهند روی به بیان روایت هایی عجیب و دور از ذهن از ارکان های خاص نظام می آورند این ها هم به مثابه سیاستمدارانی فاسد بدنبال ایجاد کردن پوپولیسم سیاسی بوده تا به زعم خود ارزش رسانه ای مصاحبه ای که کردند را بواسطه بیان کذبیاتی جاذب مخاطب بالاتر ببرند.
بسم الله الرحمن الرحیم
Like what they say has nothing to do with Religion
There is no control, they just release self emotions
لایحه «حمایت از خانواده از طریق ترویج فرهنگ عفاف و حجاب» مشهور به لایحه عفاف و حجاب یکی از چالش های جدی سیاست داخلی جمهوری اسلامی در زمان حال پیش از آنکه مقوله ای قانونی باشد از جنبه ای [اگر مبنای منتقدین فقه حکومتی و سنت گرایی دینی قبول شود که ایشان مدافعش بوده و مبناهای منتقدین را بهیچ عنوان قبول ندارند] اجتهاد در فقه و از جنبه دیگری [بر اساس مبناهای خودشان چنانچه خود را دارای رویکرد محافظه کارانه دینی نشان میدهند] بدعتی سیاسی در فقه محسوب میشود!. من پیشتر نقدهای خودم را بر این لایحه و نیز برخورد جبر گرایانه فقه حکومتی با مقوله حجاب خاصه اجبار در حجاب سر [بطریق اولی حجاب گردن و ساعد دست ها که البته حکومت نیز با این دو مشکلی ندارد] بیان کرده ام (بنگرید به اینجا و اینجا) و در این پست صرفاً میخواهم حدود قانونی حجاب اجباری در لایحه عفاف و حجاب که به تأیید شورای نگهبان رسیده است را تبیین و نقد کلی را نسبت به استاندارد دوگانه مدافعینش عنوان کنم.
بسم الله الرحمن الرحیم
بانو آرتمیس [در برخی منابع آرتمیسیا/Artemisia (نک: The Oxford Classical Dictionary, page 184)] که از وی با عناوین ملکه کاریا یا ملکه هالیکارناسوس یاد شده و معروف به آرتمیس یکم است، یکی از ساتراپ های مشهور تاریخ ایران باستان در زمان خشایارشا یکم است. این فرد که اولین زن فرمانده نظامی در جنگی دریایی محسوب میشود بطور داوطلبانه در نبردهایی که خشایارشا یکم علیه یونانیان براه انداخته بود شرکت میکند و بنابر روایت هرودوت به یکی از مؤفق ترین فرماندهان نظامی تبدیل میشود. امروزه آرتمیس اما تبدیل به محل بحث و جدال باستان گرایان و منتقدین باستان گرایی شده است. من در اینجا موارد مهمی را که حول وی مطرح است مستند بررسی کرده تا مشخص گردد از دل عمده گزارشات مربوط به وی چه چیزی را میتوان استخراج کرد.
بسم الله الرحمن الرحیم
خانم حدیث پازوکی مدیرعامل بنیاد ملی مد و لباس و سبک زندگی طی مصاحبه ای که امروز در خبرگزاری مهر متنش منتشر شد ادعاهایی را مطرح کردند که علاوه بر اشتباه بودن بنظر میرسد در راستای پروپاگاندای یک جریان تحریف گر تاریخ ایران باستان است که بنظرم یکی دو سالیست فعالیت هایشان از فضای مجازی به سطح برخی مسئولین و نیز خبرگزاری ها رسیده است. ایشان در بخشی از مصاحبه خود میگویند:
ما تاریخ ده هزار ساله داریم و در تمام طول تاریخ ده هزار ساله کشورمان؛ پوشیدگی جزو فرهنگ مان بوده است. حتی قدمت این موضوع بیشتر از تاریخ مسیحییت، یهودیت و اسلام است. در این ده هزارسال زنان و مردان ایرانی همیشه لباس‌های پوشیده به تن میکردند و هر اندازه طبقات اجتماعی بالاتری داشتند و یا در جایگاه اجتماعی بالاتری قرار می‌گرفتند، لایه‌های پوششی لباس‌شان بیشتر بود. حتی مردان‌مان سرپوش داشتند؛ بنابراین پوشیدگی چیزی نیست که در هزارو چهارصد سال اخیر یا چهل و پنج سال اخیر وارد کشورمان شده باشد، بلکه تاریخ چند هزار ساله نشان میدهد که پوشیدگی جزو فرهنگ کشورمان است، فارغ از اینکه مسلمان باشی و مسیحی یا یهودی باشی و لائیک.
بسم الله الرحمن الرحیم
امروز صبح بعد از فراز و نشیب هایی خبر فوت رئیس جمهور بهمراه تنی چند از مقامات کشوری منتشر شد. بجز آیت الله آل هاشم که شخصاً برایشان احترام زیادی قائل بوده و هستم لکن پیرامون فرد شاخص فوت شده دیگر حرف دارم و برای بقیه هم سخنی ندارم جز اینکه چاکرینی بودند تابع اوامر. ما زمانی در مسیحیت شاهد بودیم از افراد شناخته و ناشناخته قدیس سازی میکردند مثل رساله اعمال شهدای سریانی؛ در حالیکه حول وقایع زمان شاهپور دوم و... اینان نیز مقصر بودند و در برخی مواقع حکومت ساسانی را تحریک میکردند اما در رساله هایشان این مقوله بالکل نادیده گرفته شده و یکسره شاهان ساسانی را در زمان های آزار و اذیتشان اهریمنی و هر مسیحی که بدست این حکومت کشته میشد را شهید میخواندند. وقتی به منابع سریانی صدر اسلام هم نگاه میکنیم متوجه همین مقوله میشویم، این نویسندگان اساساً کل وقایع دنیا را حول خود و کلیسایشان تعریف میکردند حتی فتح ایران توسط اعراب را!!، بعبارتی خود و بزرگان خود را پیش فرض قدیسه هایی میدانستند که دنیا دور اینان چرخیده و هر اتفاق ناگواری برایشان از طرف هر حکومتی بیافتد مقصر آن حکومت و هر اتفاق خوبی بیافتد بخاطر خودشان است.
بسم الله الرحمن الرحیم
But I′m a bad liar, bad liar ... war is all you’ll find
بر اساس بند های 12 الی 19 ستون سوم رویدادنامه نبونئید که مربوط به سال هفدهم پادشاهی این شاه بابلی میشوند کوروش دوم پس از شکست ارتش بابل در نبرد شهر اپیس و کشتار مردم اکد، بدون مقاومتی سیپار را تصرف و پس از آن مؤفق میشود بدون نبرد و با استقبال مردم وارد بابل شود و بدین ترتیب انقراض امپراطوری بابلی نو را رقم بزند. جدای از عیوب اساسی که استناد به این رویدادنامه بهمراه دارد و پیشتر مفصل بدان پرداخته ام (نک: عیار تاریخی رویدادنامه نبونئید (2))، در اینجا میخواهم از منظر سه مورخ بزرگ عهد باستان یعنی هرودوت (قرن پنجم پیش از میلاد) و گزنفون (قرن پنجم و چهارم پیش از میلاد) و بروسوس کلدانی (قرن سوم پیش از میلاد) جریان تصرف بابل را بررسی کنم. البته پیشتر بطور جداگانه روایت های این سه مورخ را منتشر کرده بودم لکن در این پست یکجا به قیاس آنها با رویدادنامه نبونئید میپردازم و نیز در آن پست ها موضوع را کامل موشکافی نکرده و نقل صرف بودند.
بسم الله الرحمن الرحیم
آنچه از روایت های برجای مانده از تاریخ ایران برداشت میشود این است که مغان نفوذ و جایگاه قابل توجهی در دربار شاهان سلسله های مختلف پادشاهی داشته اند. شاید از بعد از واقعه گئومات مغ و پدید آمدن جشن سالانه مغ کشی بنابر گفته هرودوت نقش اینان در دربار شاه ایران کمرنگ شده باشد اما فارغ از تشکیک جدی در صحت روایت هرودوت حول جشن مغ کشی [جدای ازینکه منبع دیگری تأییدش نمیکند، برپایه روایت داریوش یکم از جریان غصب حکومت پارسها توسط یک مغ است که صحت خود آن روایت محل تردید برخی از دانشمندان است] نگهبانی این مغان از آرامگاه کوروش دوم در زمان فتح ایران توسط اسکندر کبیر نشان میدهد تا انتهای دوره هخامنشیان نفوذ خود را در دستگاه سلطنت حفظ کرده بودند و اساساً اینرا به ذهن متبادر میسازد هیچ طایفه روحانی غیر از اینان در ایران باستان وجود نداشته است که دینی ایرانی را رهبری کند.
بسم الله الرحمن الرحیم
یکی از نبردهای مهمی که کوروش دوم در راه رسیدن به امپراطوری مد نظر خود انجام داد جنگی بود که با کرزوس شاه لیدیه انجام داد و بعد از عدم پیروزی در نبرد اول، هنگامی که کرزوس از آمادگی کامل برای جنگ خارج شده به خیال اینکه تا بعد از زمستان خبری از نبرد نیست، به سمت سارد پاییتخت لیدیه لشکر کشی کرده و بعد از عقب نشینی لیدیه ای ها طی این نبرد و نیز محاصره چهارده روزه شان در سارد مؤفق میشود شکستشان داده و کرزوس را اسیر کند. غلبه کوروش بر کرزوس نقطه عطفی در تاریخ پارسها بود چرا که اولین نبرد مهم کوروش بعد از غلبه بر آستیاگ و پایه گذاری امپراطوری پارس ها محسوب میشد. هرودوت هالیکارناسی پدر علم تاریخ در بند 130 تواریخ خود میگوید وقتی کرزوس مغلوب شد سلطنت کوروش به تمام آسیا گسترش پیدا کرد. البته محتملاً منظور هرودوت از قاره آسیا در اینجا آسیای صغیر امروزی و مناطق حول آن بوده باشد چنانچه در جای دیگری برای بعد از تصرف لیدیه و نیز برخی نواحی دیگر توسط هارپاگ و کوروش تا قبل از اقدام به تصرف بابل هرودوت میگوید کوروش سراسر قاره را مطیع خود کرد (در ترجمه هادی هدایتی) و سرور آسیا شده بود (در ترجمه مرتضی ثاقب فر) (نک: تاریخ هرودوت، کتاب یک، بند 178).
بسم الله الرحمن الرحیم
اگر زنا را به معنایی که در فقه اسلام دارد ببریم یعنی انجام رابطه جنسی بصورت دخول بین زن و مردی که پیمان زناشویی یا ندارند و یا مورد تأیید اسلام نیست، متوجه میشویم بصورت کلی در پنج دسته میتوانیم تقسیمش بکنیم:
- زنا با محارم
- زنا با زن یا مرد متأهل [زنای محصن و محصنه]
- روسپی گری
- تجاوز به عنف
- زنا با زن مجرد
بسم الله الرحمن الرحیم
حجاب زنان در ایران باستان در همان حدودی هم که بوده جدای از تضاد محض داشتنش با حجاب بانوان در دین مبین اسلام ناشی از میل به تبعیت از سنت و عُرف و تا حد زیادی (بنظرم چه بسا تقریباً برابر) مشابه حجاب زنان در یونان باستان دوران هخامنشیان بوده است نه ادیان ابراهیمی!؛ به ضرس قاطع عرض میکنم اساساً شباهت حجاب در ایران باستان و اسلام از جهاتی عین شباهت میان کوروش کبیر فرزند کمبوجیه اول شاه ایران با دکتر کوروش کبیر دانشیار پزشکی اجتماعی دانشگاه علوم پزشکی البرز است!. چندی پیش آیت الله علم الهدی امام جمعه مشهد طی سخنرانی که در روز جمعه مورخ چهاردهم اردیبهشت ماه 1403 طی مراسم نماز جمعه کرد با اشاره به بیتی ناظر به جریان بیژن و منیژه در شاهنامه حکیم فردوسی سعی در تبیین وجود حجاب در فرهنگ ایران باستان را داشت که باعث پدید آمدن جنجال هایی در فضای مجازی شد. آیت الله علم الهدی در بخشی از سخنرانی خود میگوید:
بسم الله الرحمن الرحیم
یکی از سنت هایی که زرتشتیان در دوران پس از فتح ایران توسط مسلمانان آنرا رو به فراموشی گذاردند سجده زدن بر خورشید بوده است. پرستش خورشید دارای سابقه دیرینه ای در تمدن و آیین های گوناگون از بین النهرین تا مصر و... میباشد و وجود آن در آیین زرتشت هم جای تعجب ندارد. مشابه رسم ازدواج با محارم در تأیید این رسم در آیین زرتشت نیز اسناد متعددی (البته نه به شهرت ازدواج با محارم) به چشم میخورد که من به آنهایی که تا این لحظه دست پیدا کردم در این پست اشاره خواهم کرد و اگر به سند دیگری بر بخورم در همین پست آنرا اضافه خواهم کرد. در انتها نیز تحلیل خود را بر مبنای آراء پروفسور کریستن سن شرح میدهم.
